Het is Black Friday. Na meer dan twee weken WK voetbal met meerdere wedstrijden per dag is vanaf vandaag de dagelijkse dosis afgelopen. Het afkicken is begonnen met de mooiste wedstrijden nog op de rol. Een mooi moment dacht WMGe om de “Aanpassing spelregels voetbal per 1 september 2018” even aan jullie door te geven.

Naar aanleiding van de 48 poulewedstrijden is er besloten om de spelregels voor het voetbal als volgt aan te passen:

Geen drie maar vijf veldspelers mogen er gewisseld worden om de dynamiek van het spel te verhogen.

Per wisselspeler wordt er standaard 1 minuut extra tijd bijgeteld op voorwaarde dat de speler in looppas van het veld gaat. Er af sloffen levert nog een minuut extra op.

Na de 80e minuut mogen er geen spelers meer gewisseld worden. De laatste 10 minuten plus extra tijd worden ononderbroken uitgespeeld.

De VAR gaat werken zoals nu bij het veldhockey het geval is. Per helft krijgen beide teams drie challenges. Als de VAR in je voordeel beslist blijven het er die. Als de bindende uitslag van de VAR niet jouw visie ondersteunt gaat er èèn af.. Alleen de aanvoerder kan een challenge aanvragen. Het publiek moet de beslissing van de VAR kunnen horen.

Als de VAR vindt dat er bij onderzoek van een challenge sprake is van een Andorinho (voorheen ook wel schwalbe of fopduik) volgt er een gele kaart

Voetballers mogen na een doelpunt ongehinderd en onbestraft hun shirt uittrekken om hun goal met de kijkers te vieren.

En dan heel belangrijk. Bij een voetbaltoernooi zoals EK of WK gaan de eerste twee door naar de knockoutfase, dat is bekend. Per ingang het eerstvolgende toernooi mag de nummer 1 van de poule beslissen of ze naar de linker of rechter gedeelte van het schema verdwijnen.. Er blijft dus tot op laatst iets te winnen

Laat hieronder even weten welke belangrijke aanpassing de commissie vergeten is.

Tip. Zoek op youtube eens op oude oranje wedstrijden, met name Nederland Spanje uit 2010. Smullen! En Afkicken!

Greetz WMGe

Click om het wedstrijdboekje te downloaden

De rookwolken zijn opgetrokken, het schrale bier is van het plafond gepoetst en het blijkt allerminst een droom te zijn. Nederland zit echt  in de volgende ronde. Op een Duitse manier in de laatste minuten van een schier verloren wedstrijd toch nog  winnen. Hoera! Toch kon ik vanochtend toen ik opstond een opkomend gevoel van onbehagen niet onderdrukken. De Kale Schwalbekoning is terug………. Er is een tijd geweest dat Arjen Robben zich te pas en te onpas in een strafschopgebied liet vallen. Als een aanval dreigde te mislukken of als de kale man zag dat hij de bal verspeelde zocht hij graag contact met de tegenstander waarna hij zich bij voorkeur met een slepend been en zeker met veel theater op de grasmat liet vallen. Hij stond internationaal gesignaleerd om dit onsportieve gedrag. Wonderlijk genoeg leek Arjen juist in Duitsland een beetje van deze poppenkast te zijn genezen,  het land van de uitvinders van deze kleine theatervorm en derhalve de naamgever van dit onsportieve misdrijf. De naam Holzenbein ben ik en velen met mij nooit vergeten.

Wedstrijden lang, weken, maanden probeerde Robben juist niet te vallen, zelfs niet bij een overtreding. Hij bleef op de been, voltooide dikwijls een waanzinnige actie en scoorde ook nog eens aan de lopende band. Maar gisteren in die krankzinnige slotfase knapte er weer iets in het brein van Robben. In die laatste minuten van de wedstrijd, diep in blessuretijd haalt Robben de achterlijn. Als hij terug wil snijden, het strafschopgebied in ziet en voelt hij de voet van de Mexicaan. De tijd is te kort om er over na te denken, er is zelfs geen tijd voor een reflex. In een instinctieve reactie valt Robben met veel gevoel voor drama over het been van de verbouwereerde Rafael Marquez. Hij valt trouwens niet, hij zwemt over het uitgestoken been, wild met zijn armen bewegend. Hij zwemt over het been zoals een dag eerder in Assen Marc Marquez zwemmend op zijn benzinetank van zijn brommert over de finish ging en won.

En de scheids fluit en wijst resoluut  naar de stip. Hij heeft het godverdomme weer gedaan…. Hij schaamt zich bijna onmiddellijk.  Luis Suarez laat  zich onmiddellijk na het bijtincident met veel gevoel voor theater op de grasmat vallen en voelt met beide knuisten of  zijn knaagtanden er nog in zitten. Robben wrijft na zijn schwalbe met zijn hand achterloos  maar ongemakkelijk over zijn kale knikker.  Ja, hij heeft het weer gedaan, Arjen Robben de Schwalbekoning is terug, of hij het nu wil of niet. Net zoals Luis is ook Arjen weer in zijn oude fout vervallen, een Schwalbe ligt nu eenmaal in zijn aard.  Heel Oranje juicht. Maar Robben weet het. Hij schaamt zich zo diep dat hij de penantie aan Huntelaar laat. Wil hij dan geen topscorer van het toernooi worden?

In Mexico zitten duizend jongetjes  van 10 jaar met een sombrero op voor de buis. In hun groene shirtjes juichen ze hun kelen schor en eten nacho’s voor de tv want Mexico maakt kans om eindelijk weer eens de kwartfinale te halen op een WK.  Maar helaas, Robben stort het land in verdriet. Over 40 jaar herinneren zij zich hun “Holzenbein”.   Het is die Kale Schwalbekoning uit Olanda die  Mexico in 2014 bestolen heeft.