Op 25 juni 1978 speelde Nederland de hardste en gemeenste WK finale uit de geschiedenis. Daarmee vergeleken was de WK finale van 2010 een liefdadigheidsfeestje. In het River Plate stadion van Buenos Aires heerste totale gekte en Oranje stond een half uur voor tijd met 1-0 achter tegen het gastland. “Die Lange muss drin” was alles wat bondscoach Happel mompelde, waarop Dick Nanninga (bloemist te Kerkrade) zijn trainingsjack uittrok en met rugnummer 18 de plek van Johnny Rep innam (rare wissel eigenlijk….).
Wat volgde, is voetbalgeschiedenis: met een van de fraaiste en hardste kopballen uit de geschiedenis kopte Nanninga Oranje naast Argentinië. En als een paar minuten later niet die paal…….
Enfin, aan die kopbal moest ik vanavond denken toen Cristiano, als Michael Jordan op weg naar een slamdunk een paar tellen hangend in de lucht, schitterend de weg voor Portugal naar de finale bereidde.
We mogen allemaal denken van Ronaldo wat we willen, maar wat een atleet. Deze kopbal vertelt in één actie het verhaal van al die jaren trainen, trainen en trainen. Met dat ene doel: de allerbeste worden, zijn en blijven.
Alles al gewonnen, maar het enige wat nog ontbreekt is die grote prijs met zijn Portugal. Nog één stap, Cristiano.
Toto Arie is, het is al eerder op deze site gememoreerd, geen fan van de persoon Ronaldo (diplomatiek uitgedrukt), maar toch zou het mooi zijn als al zijn sportieve inspanningen zondag uiteindelijk beloond worden met de Coupe Henry Delauney.
Temeer daar er ook hier en daar wel eens een positief verhaal opduikt over CR7. Voor wie zich vanavond heeft geërgerd aan de fraai uitgesneden lijntjes in zijn kapsel: niet doen. Daar zit een verhaal aan vast.
Bij een Portugees jongetje van 11 (uiteraard een hartstochtelijk Ronaldo fan) werd een aantal weken geleden een hersentumor geconstateerd. Een levensreddende operatie was noodzakelijk, maar de financiële middelen hiervoor ontbraken bij het gezin. Toen Ronaldo hierover hoorde, besloot hij de kosten van de operatie voor zijn rekening te nemen. Vorige week is het jongetje met succes geopereerd en zijn grote wens was dat Ronaldo de volgende wedstrijd met zijn “littekens” in zijn haar zou spelen. En zo geschiedde vanavond dus. Respect!!

We nemen afscheid van Wales. Het is mooi geweest. Als helden voor altijd zullen de Rode Draken in hun thuisland worden onthaald en terecht. Maar vanavond miste de draak zijn gebit. Dat gebit heet Aaron Ramsey.
En ach, als bij de tegenstander de spits van Real Madrid loopt en je het zelf moet doen met de targetman van Milton Keynes Dons, is dat afscheid ook zo raar weer niet. Maar ook hier geldt: respect!!

Portugal dus naar de finale en nog mooier: Renato Sanches gaat op zijn 18e al een grote finale spelen. Die staat in de basis en gaat er de komende 15 jaar niet meer uit. Dat wordt niet zijn laatste grote finale, wel zijn eerste. En wat een heerlijke voetballer is dat. Maar ik val in herhaling.

Morgen dan, volgens de “kenners”, alvast de finale, want volgens diezelfde “kenners” wordt de winnaar van deze clash Europees Kampioen. Bizarre paring natuurlijk. Was deze wedstrijd in het Stade de France gespeeld, dan was de dramatiek helemaal niet van de lucht geweest. Op 13 november jl. stonden deze 2 teams ook in St. Denis tegenover elkaar op het moment dat er rond het stadion en elders in de stad dood en verderf werd gezaaid. De spelers brachten met elkaar de nacht door in en rond de kleedkamers en werden, door het noodlot verbonden, vrienden voor het leven. Eens zien hoe dat er morgen uitziet.

De antwoorden van vandaag:
184. 0-0
185. 2-0
186. Portugal-Wales
187. ja (alle mensen die “geel”, “keeper”, “scoort” o.i.d hadden ingevuld: slaap gerust, dat antwoord is vertaald naar “ja”, dus ook goed gerekend)
188. 2
189. 3

Aan Toto Ariërs van de Dag doen we vanaf nu niet meer, de eerstvolgende rangen en standen op de finaleavond vóór de wedstrijd.

A demain.

Op elk eindtoernooi is de titel van topscorer altijd een zeer felbegeerde. Staat toch lekker op je CV hoor: topscorer op een EK of een WK. Kom je toch lekker binnen aan het begin van het seizoen bij je huidige of (nog mooier) je nieuwe club. Krijg je net even een beter plekje in het kleedhok en sta je toch net even wat sneller gegarandeerd in de basis. De coach schrijft jouw naam dan toch net wat makkelijker op het bord.
Voor het toernooi is het altijd een van de bespiegelingen: welke spits van welk land wordt getipt? Soms is een land in de luxe positie dat er zelfs meer dan één goalgetter in de selectie zit. Maar drie “papiss” in de selectie? En dan ook alle drie op de eerste drie plaatsen van het topscorerslijstje na de kwartfinale? Nog nooit gebeurd. Tot vanavond. Frankrijk wordt straks Europees kampioen door haar supertrio voorin. Die drie zijn namelijk nog niet klaar, hoor.
En de Duitsers missen donderdag Hummels achterin…..ai…..en ook Khedira, Basti Fantasti (waarschijnlijk) en “papiss” Gomes (zeker) zijn niet van de partij. Löw slaapt slecht, kan ik u melden.
Maar één ding is zeker: donderdagavond wordt smullen.

Maar laten we eerst maar eens gaan genieten van Wales-Portugal: Ronaldo-Bale, superego versus teamspeler, ware liefhebbers tegen verwende vedetten….. Toto Arie heeft zo zijn voorkeur….

De standen van vandaag:
178. 4-0
179. 5-2
180. Frankrijk-IJsland (toch zomaar 4x juist voorspeld)
181. nee
182. Nederland
183. 9

Nu even een paar dagen massasprintjes kijken en dan woensdag op naar Lyon.

We hebben nu bijna alle Toto Ariërs gehad. Bijna, dus hier de punten van:

Eddy Zwirs 92 pnt
Erik Vos 103 pnt

Au mercredi.

Het leuke van Studio Sport (en dan heb ik het niet over de Eredivisie uitzending) is toch altijd de variatie: in een uur tijd komen er wel 5 of 6 sporten voorbij, dat gaat nooit vervelen. Daarom snap ik de mensen niet die zich vanavond beklaagden over een saaie wedstrijd…. In welke voetbalwedstrijd kom je tegenwoordig 3 verschillende sporten tegen?
Het begon al in de eerste helft:
1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. g3 LG7 4. LG2 0-0 5. Pf3 d6 6. 0-0 Pbd7 7. Pc3 e5 8. e4 c6 9. h3 a6 10. a4 exd 4…..
Een prachtige opening toch? En zo zette deze schaakpartij zich tot de rust voort.

Gelukkig was er ook een 2e helft, waarin het puntje van de stoel toch weer bezet kon worden.

Als een speler 30 seconden voor het einde van de verlenging bij een stand van 1-1 wordt ingebracht, kan dat maar één ding betekenen: we hebben hier te maken met een absolute penalty-specialist. Deze invaller gaat je land naar de volgende ronde schieten vanaf 11 meter.
Dan heet je Zaza, mag je dus in de kwartfinale van het EK 1x de bal raken en dan doe je dat met een aanloop die (zoals Pi-Air dat treffend omschreef) meer weg had van een kuhr van Bonfire met Anky van Grunsven op de rug. En zo pakten we dus ook nog een stukje paardensport mee in deze uitzending.

Wat een penaltyserie….Zelden vertoond op dit niveau. Missen is één, maar zoals de meeste strafschoppen hier vanavond mis gingen….. De geest van Jaap Stam waarde rond (remember EK 2000). En dan Pellé…. praatjes tegen Neuer (“ik ga hem stiften, let jij maar op”) en dan een rollertje een meter naast produceren.

En zo gaan de Duitsers dus toch “gewoon” door op weg naar de EK-titel en zijn ze verlost van hun Italie-trauma. En hoeft Toto Arie morgen niet op koopzondag naar de meubelboulevard…….

De antwoorden:
172. 0-0
173. 1-1
174. Duitsland-Italie
175. ja
176. 1
177. 7

Op naar de Haka morgen, als de IJslanders tenminste kaartjes hebben gekregen…..

De 2 Toto Ariërs van vandaag zijn:

Margreeth van Eersel 72 pnt
Mathijs v/d Meer 99 pnt

A demain.

In de 55e minuut van de wedstrijd van vanavond was er een flits ruim 28 jaar terug in de tijd. Robson Kanu scoorde een ongelooflijk doelpunt. Op 15 juni 1988 scoorde Marco van Basten de 0-1 tegen Engeland op het EK in Duitsland. Kijk het doelpunt terug en zie de overeenkomst. Wie had ooit gedacht dat Robson Kanu, Championshop spits van het modale Reading, op een EK in de voetsporen van San Marco zou treden?

Als er vanavond weer eens één ding duidelijk is geworden, is het wel dat voetbal ooit is bedacht als spelletje waarvan het de bedoeling is dat je er van geniet.
Zie de duurste voetballer ter wereld werken, zwoegen, tackelen, schitterend voetballen maar bovenal: genieten. Gareth Bale is een liefhebber pur sang.
Gareth, doe me een lol en bewijs jezelf en de voetballerij een grote dienst: verscheur je contract bij Real Madrid en ga naar een leuke club. Een club waar je vrijuit kunt voetballen, waar jij op je best bent dus. Je zit bij de hele verkeerde club, Gareth. En ik weet zeker dat je dat zelf ook weet. Weg bij die Ronaldo en dat megalomane gedrag van de Koninklijke. Laat ons gewoon weer elke week van je genieten en niet alleen op dit EK.

En de Belgen? Gewoon niet goed genoeg dus. Een bange coach zonder tactisch vernuft (van de bijnaam “Kampfschwein” kun je ook weinig anders verwachten) en teveel mooi-weer-spelers. Zodra het tegen zit, weten ze het niet meer.
Nou ja, is die bedachte België-manie in dit land ook gelijk over. Mooi.

We kijken vooruit naar morgen. Duitsland-Italie, er zijn weinig mooiere affiches denkbaar.
Eergisteren miste ik het schitterende compilatie-filmpje van Antonio Conte dat net daarvoor de uitzending van Studio France had afgesloten.
Gelukkig heb ik een “uitzending gemist” knop op m’n kijkdoos, want Studio France kan ik niet meer aan, maar een mooi filmpje van de mooiste coach van dit toernooi wil ik toch wel even zien.
En inderdaad, de tweelingbroer van Diego Simeone kan komend seizoen zo bij Atleti langs de lijn gaan staan zonder dat iemand het merkt. Maar ja, hij gaat op Stamford Bridge de oliedollars van Roman opmaken. Ik zeg u dat het met Chelsea helemaal goed gaat komen.
En let op: Italie is het Atleti van dit toernooi. Typisch Italiaans om als underdog langs Spanje, Duitsland en Frankrijk de finale te halen.

Is Duitsland niet te sterk dan? Mag ik u er dan op wijzen dat Duitsland nog nooit in de geschiedenis op een EK- of WK-eindronde van Italie heeft gewonnen? Die hebben een levensgroot Italie-trauma. En volgens mij is “Angstgegner” niet voor niets een Duits woord….
Daar zitten trouwens wel een paar legendarische potjes voetbal tussen, hoor.
Wat dacht u van ‘Das Jahrhundertspiel” of, zoals de Italianen het zeggen “Il Partita del Secolo”: de halve finale op het WK van 1970 in Mexico. Een DVD’tje van deze wedstrijd kijken (in schitterende originele 70-er jaren beeldkwaliteit, soort Back to the Future zeg maar) en u bent op slag alle ellende van het huidige EK kwijt.
In de 90e minuut staat het 1-0 voor de Italianen als de Duitsers in de allerlaatste seconde via Karl-Heinz Schnellinger (oh, prachtige voetbalromantiek) alsnog gelijk maken. In de bloedhitte van Mexico-stad (het is die middag tegen de 40 graden), spelen de Duitsers en de Italianen een verlenging op een manier alsof het de eerste wedstrijd van het seizoen is en er een aangenaam najaarsbuitje valt…….. niets is echter minder waar.
Geloof het of niet, maar binnen een half uur gaat het van 1-1 naar 4-3 voor de Italianen……de Duitsers sneuvelen op de drempel van de finale.
Voor de iets jongere kijkers onder ons: een vergelijkbaar scenario speelt zich af in 2006, nota bene op Duitse bodem. Terwijl de Mannschaft bezig is om het een na laatste hoofdstuk van hun “Sommer Märchen” te voltooien, zijn daar in de 119e en de 120e minuut van de verlenging Fabio Grosso (nooit werd mooier gejuicht, remember Marco Tardelli) en Alessandro del Piero (ach, Alessandro, misschien wel de mooiste van alle Italianen ooit…..) die een hele natie in diepe rouw dompelen.
Ondergetekende stond de volgende morgen helaas wel op de meubelboulevard om een nieuwe zitbank uit te zoeken. Iets te enthousiast op die oude staan springen…….
Ik teken morgen voor een soortgelijk scenario…..

De standen dan van vandaag:
166. 1-1
167. 3-1
168. Wales-Belgie
169. Belgie
170. 3
171. 19

Tenslotte nog 2 Toto Ariërs:

Joost Buma 106 pnt
Lennard den Boer 122 pnt

A demain.