Het Kameroen van de Duitse bondscoach Volker Finke heeft alles in zich om het iedere tegenstander op fysiek vlak enorm lastig te maken. Een collectief, bestaande uit atletische en vooral ervaren spelers die het directe spel beheersen. Met Alex Song, Jean Makoun, Nicolas N’Koulou en spiritueel leider Samuel Eto’o is kwaliteit in de as gegarandeerd.
Waar De Ontembare Leeuwen al jaren mee kampen, is een gebrek aan creativiteit. Om die reden speelde Song – op clubniveau doorgaans verdedigende middenvelder – tijdens de voorbije interlands enkele keren geforceerd als een nummer 10.
Voor het middenveld – afhankelijk van het spelsysteem met één of twee controleurs – kan ook Stéphane Mbia (sterk geëindigd met Sevilla, onder meer met de Europa League-eindzege) een plaats claimen. Het voordeel is dat Finke kan schuiven met ex-Ajacied Eyong Enoh, die ook eventueel als rechtsback inzetbaar is.
Eén van de lastigste opdrachten voor de coach is het bewaken van de tactische discipline. Met Benoît Assou-Ekotto beschikt Kameroen over een veelvuldig mee opkomende linksback. Wetende dat ook Song als international niet uitsluitend gefixeerd is op zijn defensieve arbeid, moet het team sterk zijn in de omschakeling.
Als superster Eto’o als centrale spits speelt, wordt hij geflankeerd door de vleugelspitsen Maxim Choupo-Moting en Pierre Webo. De routinier speelde echter ook in een vrije rol aan de rechterbuitenkant. Op die momenten werd de spitspositie bekleed door Vincent Aboubakar, namens FC Lorient gedeeld tweede op de topscorerslijst van de Ligue 1 achter Zlatan Ibrahimovic. Zeker nu Eto’o niet meer de sportieve impact van weleer heeft, zal de 22-jarige Aboubakar van grote waarde kunnen worden.

De Kroatische ploeg treedt tijdens het WK aan met zowel een winnaar van de Champions League als de Europa League. Luka Modric won afgelopen zaterdag met Real Madrid in Lissabon tegen stadgenoot Atletico de grootste Europese hoofdprijs. Zijn landgenoot Ivan Rakitic legde anderhalve week eerder met Sevilla beslag op de Europa League door in de eindstrijd Benfica na strafschoppen te verslaan. In de Primera Division maakten beide spelers dit seizoen furore als creatieve en sierlijke middenvelders met veel offensieve dadendrang.
Bij Kroatië zullen Modric en Rakitic het controlerende blok vormen. Een opvallende keuze van bondscoach Niko Kovac, aangezien zijn twee paradepaardjes vooral spelmakers zijn. Maar in het huidige elftal blijken de twee een complementair duo te vormen. Bij de Kroatische ploeg is het spel in de middenlinie volledig in handen van Modric, die – nóg meer dan bij Real Madrid – het tempo en ritme bepaalt en bij wie alle ballen worden ingeleverd. Rakitic beschikt daarentegen over meer scorend vermogen en is van grote waarde bij standaardsituaties. Bindende voorwaarde voor Rakitic is dat hij een centrale rol bekleedt. Onder Kovacs voorganger Igor Stimac werd de Sevilla-captain op de flank geposteerd, waardoor Modric als enige centrale middenvelder te zwaar werd belast.
De laatste interlands speelde Kroatië met het koppel Modric-Rakitic en daarvóór met de jonge Mateo Kovacic (Inter) als nummer 10. Het deed terugdenken aan de Magische Driehoek waarmee de ploeg furore maakte in 1998; de toenmalige gouden generatie beschikte over de spelmakers Zvonimir Boban, Robert Prosinecki en Aljosa Asanovic. Met daarbij wel de aantekening dat ze zelden tegelijk speelden.
Net als toen is het denkbaar dat Kroatië tijdens het WK nog plaats inruimt voor een klassieke verdedigende middenvelder. Ook omdat de huidige defensie snelheid en stabiliteit mist. Vedran Corluka (Lokomotiv Moskou) en Dejan Lovren (Southampton) zullen het centrale verdedigingsduo vormen, doordat Josip Simunic (Dinamo Zagreb) vanwege een schorsing van tien duels op het WK ontbreekt. De FIFA ging over tot deze straf nadat de routinier de overwinning in de play-offs tegen IJsland had gevierd door het Kroatische publiek toe te spreken met een fascistische kreet.
Kroatië’s eerste groepswedstrijd tegen Brazilië gaat ook voorbij aan spits Mario Mandzukic (Bayern München), die tijdens diezelfde play-offs de rode kaart had gekregen. Alternatieven voor de aanvaller zijn Nikica Jelavic (Hull City) en Eduardo (Shakhtar Donetsk). Ivica Olic (Wolfsburg) is de beoogde man op links.

Het Nederlands elftal kwam op 17 mei in de ArenA niet verder dan 1-1 tegen Ecuador. Voor Ecuador was dat een prima start van de oefencampagne richting het WK.
Tijdens de kwalificatiereeks maakte Ecuador naam door zich als nummer vier van de Zuid-Amerikaanse groep, vóór Uruguay, rechtstreeks voor de eindronde te plaatsen. Al moet gezegd dat liefst 22 van de 25 behaalde punten werden gepakt in de acht thuisduels in de hoofdstad Quito, op circa 2.800 meter hoogte. Bondscoach Reinaldo Rueda noemde discipline en motivatie als grootste wapens van Ecuador, dat in 2006 voor de tweede en laatste keer op het WK actief was.
De supervedette van nu, Antonio Valencia, is één van de weinige internationals die destijds al van de partij was. De flankspeler van Manchester United kan in een 4-4-2-systeem op de rechterkant spelen, terwijl Jefferson Montero vanaf links voetbalt. Valencia moet vooral met zijn snelheid de ruimtes opzoeken en de voorzet geven, terwijl Montero doorgaans de één-tegen-één opzoekt en naar binnen knijpt.
In de aanval is Felipe Caicedo de belangrijkste man. Caicedo was in het recente verleden actief voor onder meer Manchester City, Levante en Lokomotiv Moskou, maar voetbalt sinds dit jaar op zijn 25ste voor Al Jazira in de Verenigde Arabische Emiraten.
De kern van de selectie telt verder weinig in Europa actieve spelers. De ervaren Christian Noboa (Dinamo Moskou) geldt op het middenveld als het kloppende hart van Ecuador. En Vitesse-aanvaller Renato Ibarra speelde al zeventien keer voor het nationale team; hij ontbrak nog tegen Nederland vanwege een knieblessure. Daarnaast behoren de talentvolle linksback Cristian Ramirez (19, Fortuna Düsseldorf) en middenvelder Carlos Gruezo (19, VfB Stuttgart) tot de voorlopige selectie.