Atletico Madrid, Manchester City, Arsenal, Tottenham Hotspur, Bayern München, Zenit Sint Petersburg, Manchester United, Porto, Napoli, Chelsea, Liverpool.
Zo, dat is geen misselijk rijtje clubs! Zijn dit de clubnamen uit de selectie van Brazilië? Nee? Spanje dan? Of Duitsland? Nee, ik denk dat het Argentinië is. Weer mis?
Het gaat hier om een land dat voor het laatst op een eindtoernooi aanwezig was in 2002.
Enkele kenners (waaronder ikzelf) voorspelden het zo’n 4 jaar geleden al: België gaat in 2014 meedoen om de wereldtitel.
Nu gaat wereldkampioen worden misschien een stapje te ver, maar waarom geen halve finaleplaats bijvoorbeeld?
De absolute leider op en buiten het veld is Vincent Kompany (aanvoerder van de Engelse kampioen Manchester City). Hij voert het woord tijdens interne aangelegenheden, waakt over de discipline en vormt de brug tussen de bond en de spelersgroep. Met Thibaut Courtois (Atletico Madrid) heeft bondscoach Marc Wilmots één van de beste doelmannen ter wereld in huis. Op het moment dat ik dit stukje schrijf is Courtois met zijn club nog steeds in de race om Spaans kampioen te worden alsmede de Champions League te winnen. En dan is er nog Eden Hazard, een geval apart. De 23-jarige aanvaller piekte tot dusverre zelden als international, maar is het speciale supertalent dat deze zomer het verschil moet maken. Hazard bewees dit seizoen bij Chelsea zijn klasse en zal zijn ploeg tijdens het WK door de beslissende fases moeten loodsen.
Als we het speelschema er eventjes bijpakken, zien we dat België met acht vingers in de neus de poulefase gaat overleven. Daarna wacht de nummer 2 van Poule G (Portugal?). Tenzij Ronaldo die avond buitenaards is (wat natuurlijk niet onmogelijk is), gaat België dat winnen. Daarna wacht Argentinië; een duel met historie (openingswedstrijd WK 1982, halve finale WK 1986). Natuurlijk is Argentinië dan de favoriet, maar ik sluit een Belgische stunt zeker niet uit. De achterhoede en het middenveld van de Argentijnen is middelmaat, dus als Courtois gewoon alle ballen van Messi en Agüero uit zijn doel ranselt, zitten de Rode Duivels bij de laatste vier. En als je eenmaal in de halve finales staat, is alles mogelijk.

Kleintjes bestaan niet meer in het voetbal, hoor je wel eens, en zeker niet op een WK. Nou, dan vrees ik toch voor een stijlbreuk deze editie. De zwakste broeder staat namelijk nu al vast: Australië gaat het lachertje van het toernooi worden.
Australië stond de voorbije WK’s onder leiding van de Nederlanders Guus Hiddink (2006) en Pim Verbeek (2010) en speelt komende zomer tegen Oranje zijn tweede groepswedstrijd in Brazilië. Maandenlang hebben The Socceroos gezocht naar spelers van WK-niveau, maar die gaan ze niet meer vinden.
Te weinig internationals voetballen momenteel in Europa. Veel internationals spelen in Aziatische competities, zoals in Japan en zelfs in de Verenigde Arabische Emiraten. Bijna leek het er zelfs op dat de clubloze(!) 35-jarige verdediger Lucas Neill (ex-Blackburn Rovers) nog geselecteerd zou worden, maar dat ging zelfs de Australische bondscoach met de typisch Australische naam Ange Postecoglou 1 stapje te ver. Tot overmaat van ramp besloot Brett Holman (toch ex-AZ en ex-Aston Villa) onlangs te bedanken voor de nationale ploeg om zich volledig op zijn clubcarrière te kunnen richten. Oh, waar speelt hij tegenwoordig dan? Brett speelt in de woestijn bij Al-Nasr. Geld maakt blijkbaar gelukkig.
Volgens Postecoglou moet Australie bij de hand worden genomen door de sterkhouders Joshua Kennedy (Nagoya Grampus), Tim Cahill (34 jaar), Mile Jedinak (wie kent hem niet?) en Mark Bresciano (eveneens 34 jaar).
Met terugwerkende kracht krijg ik steeds meer begrip voor Brett Holman.

De Duitse ploeg start het WK als één van de favorieten voor de eindzege. Maar 1 maand voor aanvang staat bondscoach Joachim Löw voor enkele dilemma’s. Enkele luxeproblemen zoals de keur aan mogelijkheden voor het offensieve middenveld. Maar ook voor de twee posities van verdedigende middenvelder zijn zorgen. Ilkay Gündogan is al sinds augustus uitgeschakeld door blessureleed en zal het WK aan zich voorbij moeten laten gaan, Sami Khedira is pas net hersteld van een kruisbandblessure die hij opliep in november en mist ieder wedstrijdritme. Bastian Schweinsteiger maakte in februari zijn rentree na drie maanden absentie, maar heeft zijn vorm nog niet kunnen herpakken. Philipp Lahm heeft dit seizoen bij Bayern München bewezen die rol van “nummer 6” uitstekend te kunnen bekleden, maar de captain is voor Die Mannschaft onmisbaar als rechtervleugelverdediger. Want voor de backposities heeft Löw, op Lahm na, géén internationals van topniveau. Het eerste alternatief op rechts zou Jerome Boateng zijn, doorgaans centrumverdediger. Toch is er een lobby om Lahm ook bij het nationale team op het middenveld te laten spelen.
In de spits is eigenlijk alleen de 35-jarige Miroslav Klose, dit seizoen bij Lazio blessuregevoelig en zoekende naar zijn vorm, beschikbaar. Mario Gomez (Fiorentina) is om dezelfde redenen niet eens geselecteerd. Het voorbije jaar heeft Löw enkele keren geëxperimenteerd met Mario Götze en ook Thomas Müller als valse nummer 9.