Lest best, maar helaas voor de beide onderstaande landen gaat die vlieger hier niet op. Ingeklemd ergens tussen Kaapverdië, Guinea en Jordanië bevinden deze landen zich ergens in de anonieme krochten van de FIFA wereldranglijst.
Met de komst van de Nations League en het bijbehorende play-off gedrocht, is het de laatste jaren ook voor landen uit de absolute kelder van het Europese voetbal mogelijk geworden om een eindronde te halen. Daar waar een fenomeen als Erling Haaland zal schitteren door afwezigheid, zal Georges Mikautadze straks wel zijn opwachting mogen maken op het hoogste Europese podium. Een gotspe, zeg ik, maar ja, alles voor de stem van de voetbaldwergen, is nu eenmaal het credo bij de plucheplakkers van UEFA en FIFA. Die stem is tenslotte veel belangrijker dan een kwalitatief zo sterk mogelijk deelnemersveld.
Maar laten we ons beperken tot het spel op de groene grasmat.

Albanië
Waarom ik Albanië betitel als toernooivulling? Albanië werd toch winnaar in zijn kwalificatiegroep, hoor ik u denken. Daar zou je dan toch wel wat van mogen verwachten?
U heeft eerder al kunnen lezen wat ik vind van het niveau van Polen en Tsjechië. Dat Albanië deze 2 landen achter zich liet in de kwalificatie, hoeven we dus niet direct te bestempelen als een voetbalwereldwonder. Gewoon hard werken, strijden voor volk en vaderland en met wat geluk de genoemde grauwe middelmaat achter je laten. Leuke poule zal dat geweest zijn, ook nog aangevuld met Moldavië en de Faeröer.
Maar het feest in Albanië was er natuurlijk niet minder om. Wellicht weet u het nog, 8 jaar geleden was Albanië ook al (en toen voor het eerst) van de partij. Een zeer verdienstelijk debuut met o.a. een nederlaag pas in blessuretijd tegen de Fransen en een uitzinnig gevierde driepunter tegen Roemenië. Nou wil ik de voorpret in Tirana en omstreken niet direct de kop in drukken, maar zo’n feest als toen zal het dit jaar niet gaan worden. In een poule met Spanje, Italië en Kroatië zou ik een doelpunt al als een hoofdprijs beschouwen. In een aantal andere poules hadden de Albanezen zeker kansen gehad om voor een derde plek te gaan, want, zoals al gezegd, echt niet minder dan ploegen als Tsjechië of Polen. Maar ja, de lotingballetjes rolden zoals ze rolden.
Maar strijden zullen de Albanezen, de tegenstanders zijn gewaarschuwd. Een geel of rood kaartje hier en daar sluit ik niet uit. Drie keer kansloos verliezen moet toch ergens mee gecompenseerd worden, nietwaar?
Sierd voorspelt: stijf laatste.

Georgië
En die komen dus wel bovendrijven uit die Nations League play-offs, via Luxemburg, nog zo’n voetbaldwerg, en, verrassend toch, Griekenland. Jammer, ik had graag als poule opener het duel Griekenland-Turkije gezien. Ik weet niet of u wel eens wat meekrijgt van wedstrijden uit de corrupte Griekse en Turkse competities, maar als dat zo is, dan begrijpt u mijn opmerking. Wat daar tijdens sommige wedstrijden op de tribunes wordt afgestoken, gaat op een gemiddelde Nederlandse nieuwjaarsnacht in een stad als pak m beet Delft de lucht in. En dan niet mooi recht de lucht in, nee, bij voorkeur richting de vijandelijke vakken. Had toch een mooi potje geweest zo op een zomerse dinsdagavond. En dan heb ik het nog niet eens over de altijd vriendschappelijke verhouding tussen beide landen óp het veld.
Maar dit stukje moet over Georgië gaan, sorry. Vanaf dit jaar is 26 maart een jaarlijks terugkerende feestdag in deze voormalige Sovjet republiek, de dag waarop de nooit verwachte eerste kwalificatie voor een eindtoernooi van Georgië zal worden herdacht. En uitbundig gevierd, neem ik aan. En dat mag, hier is sprake van een unieke prestatie. Een voetbaldwerg, maar wel eentje met een heuse sterspeler in de gelederen, een man die nooit gedacht zal hebben ooit een eindronde te halen en er van overtuigd was in de voetsporen te moeten treden van eindrondeloze legendes als Ryan Giggs, George Best en Jari Litmanen. Zoals gezegd, geen Erling Haaland op het veld, maar wel Chvitsja Kvaratschelia, Kvaradona voor de Napolitaanse intimi. Zou hij met zijn unieke kwaliteiten dan toch voor een stunt kunnen gaan zorgen met deze bescheiden ploeg? Of gaat Ajax flop Georges Mikautadze zichzelf de geschiedenisboeken inschieten? Heeft Sven Mislintat het als enige dan toch goed gezien met zijn Diamantaugen?
In tegenstelling tot de Albanezen zitten de Georgiërs namelijk in een poule die toch heel stiekem enig perspectief biedt. Portugal zal toch echt vele maten te groot zijn (denkt u eens aan een Portugese toernooitopscorer en verzin dan eens iemand anders dan CR7), maar de Turken zijn misschien wel te ontregelen en zeker tegen Tsjechië zie ik wel een kansje. Maar dan moet alles mee zitten. Ach, waarom ook niet? Mijn sympathie en ongetwijfeld die van de meeste neutrale kijkers hebben ze. Nu nog de punten.
Sierd voorspelt: op papier een nul uit drie, maar heel misschien toch een puntje. Met een megastunt tegen de Tsjechen zou zelfs de achtste finale heel voorzichtig in beeld kunnen komen. Kost ze straks in Georgië dan wel weer een volgende nationale feestdag.

Zo, dat waren ze dan alle 24. Het was mij weer een waar genoegen om u ook deze editie toe te mogen spreken. Het invullen van uw totoformulier is vanaf nu een inkoppertje. Maar helaas gaan ook inkoppertjes wel eens naast of over. Ik wens u allen veel plezier met de komende voetbalmaand en groet u vanaf een zonovergoten terras aan de Spaanse kust.

Koekoek!
Uw Sierd