Lest best, maar helaas voor de beide onderstaande landen gaat die vlieger hier niet op. Ingeklemd ergens tussen Kaapverdië, Guinea en Jordanië bevinden deze landen zich ergens in de anonieme krochten van de FIFA wereldranglijst.
Met de komst van de Nations League en het bijbehorende play-off gedrocht, is het de laatste jaren ook voor landen uit de absolute kelder van het Europese voetbal mogelijk geworden om een eindronde te halen. Daar waar een fenomeen als Erling Haaland zal schitteren door afwezigheid, zal Georges Mikautadze straks wel zijn opwachting mogen maken op het hoogste Europese podium. Een gotspe, zeg ik, maar ja, alles voor de stem van de voetbaldwergen, is nu eenmaal het credo bij de plucheplakkers van UEFA en FIFA. Die stem is tenslotte veel belangrijker dan een kwalitatief zo sterk mogelijk deelnemersveld.
Maar laten we ons beperken tot het spel op de groene grasmat.

Albanië
Waarom ik Albanië betitel als toernooivulling? Albanië werd toch winnaar in zijn kwalificatiegroep, hoor ik u denken. Daar zou je dan toch wel wat van mogen verwachten?
U heeft eerder al kunnen lezen wat ik vind van het niveau van Polen en Tsjechië. Dat Albanië deze 2 landen achter zich liet in de kwalificatie, hoeven we dus niet direct te bestempelen als een voetbalwereldwonder. Gewoon hard werken, strijden voor volk en vaderland en met wat geluk de genoemde grauwe middelmaat achter je laten. Leuke poule zal dat geweest zijn, ook nog aangevuld met Moldavië en de Faeröer.
Maar het feest in Albanië was er natuurlijk niet minder om. Wellicht weet u het nog, 8 jaar geleden was Albanië ook al (en toen voor het eerst) van de partij. Een zeer verdienstelijk debuut met o.a. een nederlaag pas in blessuretijd tegen de Fransen en een uitzinnig gevierde driepunter tegen Roemenië. Nou wil ik de voorpret in Tirana en omstreken niet direct de kop in drukken, maar zo’n feest als toen zal het dit jaar niet gaan worden. In een poule met Spanje, Italië en Kroatië zou ik een doelpunt al als een hoofdprijs beschouwen. In een aantal andere poules hadden de Albanezen zeker kansen gehad om voor een derde plek te gaan, want, zoals al gezegd, echt niet minder dan ploegen als Tsjechië of Polen. Maar ja, de lotingballetjes rolden zoals ze rolden.
Maar strijden zullen de Albanezen, de tegenstanders zijn gewaarschuwd. Een geel of rood kaartje hier en daar sluit ik niet uit. Drie keer kansloos verliezen moet toch ergens mee gecompenseerd worden, nietwaar?
Sierd voorspelt: stijf laatste.

Georgië
En die komen dus wel bovendrijven uit die Nations League play-offs, via Luxemburg, nog zo’n voetbaldwerg, en, verrassend toch, Griekenland. Jammer, ik had graag als poule opener het duel Griekenland-Turkije gezien. Ik weet niet of u wel eens wat meekrijgt van wedstrijden uit de corrupte Griekse en Turkse competities, maar als dat zo is, dan begrijpt u mijn opmerking. Wat daar tijdens sommige wedstrijden op de tribunes wordt afgestoken, gaat op een gemiddelde Nederlandse nieuwjaarsnacht in een stad als pak m beet Delft de lucht in. En dan niet mooi recht de lucht in, nee, bij voorkeur richting de vijandelijke vakken. Had toch een mooi potje geweest zo op een zomerse dinsdagavond. En dan heb ik het nog niet eens over de altijd vriendschappelijke verhouding tussen beide landen óp het veld.
Maar dit stukje moet over Georgië gaan, sorry. Vanaf dit jaar is 26 maart een jaarlijks terugkerende feestdag in deze voormalige Sovjet republiek, de dag waarop de nooit verwachte eerste kwalificatie voor een eindtoernooi van Georgië zal worden herdacht. En uitbundig gevierd, neem ik aan. En dat mag, hier is sprake van een unieke prestatie. Een voetbaldwerg, maar wel eentje met een heuse sterspeler in de gelederen, een man die nooit gedacht zal hebben ooit een eindronde te halen en er van overtuigd was in de voetsporen te moeten treden van eindrondeloze legendes als Ryan Giggs, George Best en Jari Litmanen. Zoals gezegd, geen Erling Haaland op het veld, maar wel Chvitsja Kvaratschelia, Kvaradona voor de Napolitaanse intimi. Zou hij met zijn unieke kwaliteiten dan toch voor een stunt kunnen gaan zorgen met deze bescheiden ploeg? Of gaat Ajax flop Georges Mikautadze zichzelf de geschiedenisboeken inschieten? Heeft Sven Mislintat het als enige dan toch goed gezien met zijn Diamantaugen?
In tegenstelling tot de Albanezen zitten de Georgiërs namelijk in een poule die toch heel stiekem enig perspectief biedt. Portugal zal toch echt vele maten te groot zijn (denkt u eens aan een Portugese toernooitopscorer en verzin dan eens iemand anders dan CR7), maar de Turken zijn misschien wel te ontregelen en zeker tegen Tsjechië zie ik wel een kansje. Maar dan moet alles mee zitten. Ach, waarom ook niet? Mijn sympathie en ongetwijfeld die van de meeste neutrale kijkers hebben ze. Nu nog de punten.
Sierd voorspelt: op papier een nul uit drie, maar heel misschien toch een puntje. Met een megastunt tegen de Tsjechen zou zelfs de achtste finale heel voorzichtig in beeld kunnen komen. Kost ze straks in Georgië dan wel weer een volgende nationale feestdag.

Zo, dat waren ze dan alle 24. Het was mij weer een waar genoegen om u ook deze editie toe te mogen spreken. Het invullen van uw totoformulier is vanaf nu een inkoppertje. Maar helaas gaan ook inkoppertjes wel eens naast of over. Ik wens u allen veel plezier met de komende voetbalmaand en groet u vanaf een zonovergoten terras aan de Spaanse kust.

Koekoek!
Uw Sierd

Ook op dit eindtoernooi zullen er landen zijn die verder komen dan de meeste kenners hadden verwacht. Uiteraard zal de meest chauvinistische supporter uit deze landen in zijn natste dromen zijn land al met de Henri Delaunay Cup hebben zien rondzeulen, maar realisme en supporters gaan nu eenmaal wel vaker niet samen (daar is de oranje klomp op het hoofd weer …..).
Ik pik er vier kandidaten voor u uit, al heeft u de afgelopen dagen ook al een aantal andere zwarte paarden voorbij zien komen in mijn eerdere analyses. Doe er uw voordeel mee. Of niet, zo u wilt.

Schotland
Wat mij betreft toch echt de mooiste deelnemer. Daar waar Italië jarenlang op 1 stond als het gaat om het wereldkampioenschap volkslied meezingen, zal die titel deze keer toch echt onbetwist naar de Schotten gaan. Mis het niet, u krijgt minimaal 3 kansen: The Flower of Scotland uit de dronken kelen van de zonder twijfel in grote getale meegereisde Tartan Army en uit die van de spelers zorgt voor kippenvel van top tot teen. En voor tranen bij menige Schot op de tribune. Wat een passie! Dat is alvast elke wedstrijd 1-0 voor de Schotten nog voor ie is begonnen. Zelfs bij de openingswedstrijd tegen het gastland met een stadion bomvol Duitsers. Ja, mensen, dat is toch even iets anders dan die Wilhelmus psalm van ons.

De Schotten gaan op voor hun 12e deelname aan een eindtoernooi (EK of WK). En geloof het of niet, nog nooit (!) in alle 11 voorgaande edities overleefden de Bravehearts de poulefase. En dat ondanks legendarische helden als Denis Law, Jimmy Johnstone, Kenny Dalglish, Archie Gemmill, Graeme Souness, Joe Jordan, Ally Mc Coist …… Maar dat lag niet aan hun meeslepende voetbal. Vooruitgeblazen door de reeds genoemde Tartan Army gaan de Schotten elke wedstrijd vol voor de winst. Met open ogen in de val helaas. Elke keer weer.
Maar deze keer niet. De passie en de Tartan Army zijn ongewijzigd, wat anders is, is de slimheid. Deze Schotse ploeg is tot veel meer in staat. Anders plaats je je toch echt niet in een poule met Spanje en het Noorwegen van Haaland en Odegaard. Let op: de Schotten kunnen de smaakmakers van het toernooi worden. Het overleven van de poulefase zou, gezien de belabberde historie, al een hoofdprijs zijn, maar eenmaal door zijn we nog niet van de Schotten af. Met gevestigde namen uit de top van de Premier League als Scott McTominay, Andy Robertson en John McGinn, aangevuld met een tiental spelers uit het Championship (de mooiste competitie die er bestaat, jongens en meisjes) en nog een pak uit de Schotse Premier League is strijd tot de laatste seconde verzekerd. Heerlijk, voetbal zoals voetbal ooit bedoeld was. De titel gaan ze niet pakken, maar wat ben ik ongelooflijk voor Schotland!
Sierd voorspelt: Duitsland zal in de openingswedstrijd te sterk blijken, al sluit ik een sensatie niet uit, de Duitsers staan vol onder druk die avond. Maar Zwitserland en Hongarije weten niet waar ze het moeten zoeken. Vanaf de achtste finales is alles mogelijk, de Schotten gaan voor niemand opzij. Hopen op Engeland-Schotland ergens onderweg, dan hebben we de wedstrijd van het toernooi te pakken.

Zwitserland
Allereerste het goede nieuws uit de Alpen: de boekhouder is vertrokken. Jarenlang stond Vladimir Petkovic als Zwitserse bondscoach langs de lijn, een man met de uitstraling van iemand die meer verstand heeft van debet en credit dan van diepgang en kantelen.
De huidige bondscoach heeft dat wel. Murat Yakin speelde als ijzersterke verdediger een kleine 50 interlands en weet precies wat er wordt gevraagd op het hoogste niveau. Zijn huishoudboekje zal ie daarentegen wel niet op orde hebben.
De Zwitsers hebben, ondanks de boekhouder, al jarenlang een sterke ploeg: degelijk, maar wel ietwat saai. Die boekhouder he, zekerheid voor alles. Onder Yakin is dat anders. De Zwitsers kiezen voor meer avontuur en zijn zomaar een leuke ploeg geworden om naar te kijken. De vraag is of dat ook tot meer succes gaat leiden. Op ruime achterstand achter Roemenië 2e worden in de kwalificatiepoule geeft te denken. De kwartfinaleplaats op het vorige EK was het beste resultaat tot nu toe voor de Zwitsers. En het scheelde niets of de laatste 4 waren gehaald, Spanje was beter vanaf 11 meter. Wat bij is gebleven is de knotsgekke achtste finale tegen de Fransen, met na een 3-3 eindstand een beslissende misser van Mbappé in de strafschoppenserie.
Het kan inmiddels een nadeel zijn, of toch een voordeel, maar de kern van de ploeg is al jaren dezelfde. Sterspeler en aanvoerder Granit Xhaka beleefde een droomseizoen met Bayer Leverkusen en verkeert in de vorm van zijn leven. Een uitstekende en ervaren keeper, een al even ervaren verdediging en vaste doelpuntenmakers als tuinkabouter Shaquiri en Embolo zorgen er voor dat Xhaka het niet in zijn eentje hoeft te doen. Aangevuld met talentvolle en speelse jongeren moet dit Zwitserland toch eindelijk eens een keer de halve finales kunnen halen, zou je denken.
Sierd voorspelt: achtste finale op zeker, maar als 2e of als 3e? Een sterke tegenstander in de achtste finale staat al vast, maar de Zwitsers zijn ervaren genoeg om voor niemand bang te zijn. Eindelijk dan toch de stuntploeg die kenners hier al jaren in zien?

Oostenrijk
Zoals ik eerder al schreef, had ik voor u Oostenrijk willen tippen als outsider voor de titel. Deze ploeg is onder leiding van Erik ten Hag’s voorganger bij United, Ralf Rangnick, omgevormd van grauwe middenmotor tot een geoliede voetbalmachine, die elke tegenstander over het hele veld afjaagt en in balbezit in hoog tempo de fraaiste combinaties op de mat legt. Ik noteer hier even een 2-0 overwinning op de Duitsers en een 6-1 afstraffing van Turkije een paar maanden terug. Maar zoals veel bondscoaches al vreesden, sloeg het blessurespook hier keihard toe. Door de naam van sterspeler en aanvoerder David Alaba kan definitief een kruis, de kruisband is nog niet voldoende geheeld. Alaba mag mee als mascotte, benieuwd in wat voor pak ze hem gaan hijsen. De zware blessure van middenvelder en aanjager (zeg maar de Oostenrijkse Frenkie) Xaver Schlager van RB Leipzig is een enorme streep door de rekening. Ook zijn naamgenoot op doel en vaste 1e keus raakte zwaar geblesseerd en is exit voor het toernooi.
Stelt Oostenrijk dan gelijk ook niks meer voor? Welnee, ze hebben nog steeds een heerlijk ploegje en zullen spelen zoals ze dat gewend zijn. Met sterkhouders van clubs als Bayern Munchen, Borussia Dortmund en Internazionale staat er een meer dan fatsoenlijk elftal. Met in de spits psychopaat Arnautovic, wie kent ‘m niet? En wie weet mag de apotheker van Feyenoord ook nog een keertje meehobbelen. Dat worden heerlijke wedstrijden om naar te kijken. Wie had dat gedacht van die gekke Oostenrijkers? Oranje gaat hier een hele kluif aan hebben.
Sierd voorspelt: er moet wel minimaal een punt worden gepakt tegen Frankrijk of Oranje, want met 3 punten ben je als nummer 3 nog niet zeker van je zaak. Maar dat gaan ze wel doen, hoor, dus neemt u de Oostenrijkers maar mee op uw blaadje naar de achtste finale. Slagen ze er in, ondanks de afwezigen, om het niveau van eerder dit jaar te halen, dan hoeft dat zeker niet hun laatste wedstrijd te zijn.

Turkije
Leest u mijn beschouwing over Servië van eerder er nog maar eens op na:

“Voetballen kunnen de Serven als geen ander en aan de hartstocht zal het ook niet liggen. Het altijd weer terugkerende probleem bij deze tovenaars is dat zij het hoofd verliezen bij tegenslag. Eigenlijk zijn het gewoon mooi-weer-voetballers. Als het meezit, kunnen ze iedereen van de mat tikken. Zit het tegen, dan regent het kaarten en raken ze collectief de weg kwijt. Laten we als voetballiefhebbers hopen op veel mooi weer deze zomer in Duitsland.
Sierd voorspelt: een ploeg om voor te gaan zitten en op papier zeker niet in de categorie kansloos. Mooi weer? Poulewinnaar en een serieuze dark horse. Storm en regen? Laatste. U mag kiezen. Misschien kan Marco Verhoef u op weg helpen.”

Vult u op de plek van Serven vervolgens het woord Turken in. Zo, daar komt El Sierd toch weer lekker makkelijk mee weg. Mag ook wel eens een keertje, vind u niet?
Sierd voorspelt: een zeperd tegen Georgië behoort tot de mogelijkheden, net zo goed als een sensationale overwinning op de Portugezen. Net als de Bosporus kan het met het Turkse voetbal ook beide kanten op. Maar een plek in de achtste finale lijkt mij toch zeer waarschijnlijk. De halve finale uit 2008 evenaren zou wel een hele grote stunt zijn.

Als u tot 24 kunt tellen, en dat kunt u als deelnemer aan deze EK-toto, dan mist u nog 2 deelnemers. Geef ik die later samen een keer apart alle aandacht die ze verdienen. Tijdens het toernooi zal verder niemand ze zien staan tenslotte.

Koekoek!