Terwijl u zich ongetwijfeld druk maakt over al dan niet Europees voetbal voor uw clubje, een lang gehoopte ontsnapping uit de Keuken Kampioen Divisie (zijn er überhaupt toto deelnemers uit die betrokken contreien?) of een gedroomd kampioenschap van de locale amateurtrots, probeer ik hier op het terras van Las Tablas del Rey (probeert u eens de hamburguesa Ramos) het hoofd en de keel koel te houden om u van een onderbouwd toto advies te kunnen voorzien.
Dat valt voorwaar nog niet mee. Dat paradeert hier maar ongegeneerd in minimale badkledij langs mijn tafeltje…..

Omdat we het hier gaan hebben over kansloze middenklassers, wilde ik mij vandaag maar eens concentreren op de Dacia’s onder de deelnemers, namelijk het grote aanbod aan oostbloklanden. Of mag je dat tegenwoordig niet meer zo noemen en hangt mij straks een aanklacht van pakweg een Roemeense huisvrouwenvereniging boven het hoofd? Ja, mensen, de Balkan en omstreken is deze keer uitstekend vertegenwoordigd. Of dat het toernooi ten goede gaat komen, is nog maar de vraag.

Als ik zeg kansloos, bedoel ik in de meeste gevallen ook echt kansloos, net als ikzelf momenteel hier bij die badmodeshow om mij heen….. Maar voor sommige deelnemers zie ik hier en daar nog wel wat hoop. Voor de meeste landen in deze rubriek rest echter toch slechts de Olympische gedachte van het edele deelnemen.

Hongarije
We beginnen met het goede nieuws: de huidige keeper draagt geen pyamabroek. Gabor Kiraly is dan toch eindelijk echt met pensioen. Balasz Dzsudzsak gelukkig ook trouwens. Let u bij het invullen van uw toto formulier goed op: de selectie telt wederom een overvloed aan Nagy-en en Szalai’s. De sterspeler, voor Hongaarse begrippen dan toch, speelt (soms) bij Liverpool en luistert naar de naam Dominik Szoboszlai. Ongetwijfeld is Ferencvaros de hofleverancier en speelt het merendeel van de rest bij clubs waarvan u en ik de naam liever niet uitspreken. Drie jaar geleden bijna een sensatie in een poule met Frankrijk, Duitsland en Portugal, maar ja, 3x thuis in het voor de gemiddelde lhbti-er en gekleurde medemens zo gastvrije Boedapest, dat helpt….
Sierd voorspelt: tenzij er een wonder gebeurt, is plek 3 in de poule het hoogst haalbare. De achtste finale zou een hoofdprijs zijn. Maar dan moeten wel de Schotten worden geklopt.

Slovenië
Eigenlijk zijn de Slovenen tegenwoordig een ietsje beter in wielrennen dan in voetballen. Als de voetballers net zo getalenteerd zouden zijn als hun fietsende landgenoten, zou de wereldtitel voor Slovenië lonken.
Als je keeper de absolute sterspeler is, dan weet je het wel. Maar dat is dan ook wel een echte sterkeeper. Alleen voor Jan Oblak al ben ik blij met de deelname van Slovenië. Op de valreep toch een eindtoernooi voor deze geweldige keeper. Als socio en vast bezoeker van Vicente Calderon en tegenwoordig het Wanda Metropolitano weet ik dat deze onverstoorbare, stille jongen in staat is om zijn ploeg/land punten te bezorgen. De druk op zijn schouders (en zijn doel) zal groot zijn.
Eén keer eerder mocht Slovenië meedoen aan een eindtoernooi. Op het EK in 2000 eindigden zij in een poule met Spanje, Noorwegen en Joegoslavië als vierde. Maar niet zonder slag of stoot. Gelijkspelletjes tegen Noorwegen en Joegoslavië en een nederlaag door een penalty in blessuretijd tegen het grote Spanje. Ik denk dat de Slovenen tekenen voor weer zo’n resultaat in de huidige poule. Maar dan wel minimaal als derde natuurlijk.
Bijzondere naam in de selectie is Luka Zahovic. Of die net zo goed is als zijn vader Zlatko valt te bezien. Voor de Slovenen is het te hopen, Zlatko was namelijk de grote ster van de ploeg in 2000. Heerlijke voetballer, mensen. Een echte Balkan artiest.
En wat kan Josip Ilicic nog, tot voor een paar jaar steraanvaller bij kersverse Europa League winnaar Atalanta Bergamo? Een paar jaar volkomen uit beeld met psychische problemen, maar de laatste maanden opgebloeid bij lokale topclub Maribor en op het laatste moment opgeroepen. Als die nog kan wat ie toen kon, gloort er hoop.
Sierd voorspelt: zet u alvast Slovenië-Servië op donderdag 20 juni in de agenda. Een heet Balkan potje met een dikke bonus voor de winnaar. Nog een luizig gelijkspelletje tegen Engeland of Denemarken er bij en dan staan ze zomaar in de achtste finale. Maar nul uit drie kan ook, he.

Servië
Nog één keer zal het heilige vuur bij captain Dusan Tadic als nooit tevoren branden. Wat zou hij zijn land dolgraag naar een prijs leiden. En niets is onmogelijk. Samen met andere oude krijgers als goalgetter Aleksander Mitrovic, Nemanja Gudelj, Sergej Milinkovic-Savic en Filip Kostic zal hij vooropgaan in de strijd. Maar het zijn niet alleen de oudjes, met alle respect. Wat dacht u van Dusan Vlahovic en Luka Jovic? Gewoon Europese topspelers bij elkaar. En met de geslepen bondscoach en oud-sterspeler Dragan Stojkovic langs de lijn mogen we niks uitsluiten.
Voetballen kunnen de Serven als geen ander en aan de hartstocht zal het ook niet liggen. Het altijd weer terugkerende probleem bij deze tovenaars is dat zij het hoofd verliezen bij tegenslag. Eigenlijk zijn het gewoon mooi-weer-voetballers. Als het meezit, kunnen ze iedereen van de mat tikken. Zit het tegen, dan regent het kaarten en raken ze collectief de weg kwijt. Laten we als voetballiefhebbers hopen op veel mooi weer deze zomer in Duitsland.
Sierd voorspelt: een ploeg om voor te gaan zitten en op papier zeker niet in de categorie kansloos. Mooi weer? Poulewinnaar en een serieuze dark horse. Storm en regen? Laatste. U mag kiezen. Misschien kan Marco Verhoef u op weg helpen.

Polen
Hier ga ik niet teveel woorden aan vuil maken. Al jaren een van de meest troosteloze deelnemers op een eindtoernooi. Ook deze keer, zeker nu voor Robert Lewandowski de pensioengerechtigde leeftijd nadert. Trouwens nooit wat gepresteerd op een eindtoernooi, die Lewandowski. Het is dat ze tegen Oranje spelen, anders zou ik zeggen: lekker wegzappen naar Boer Zoekt Vrouw of Bed & Breakfast….
Sierd voorspelt: saaaai en met pek en veren zonder punten, maar met een pak frustratiekaarten, terug naar Warschau.

Slowakije
Typische oostblokploeg. Hard en kleurloos. Maar gunstig geloot, want in een van de twee zwakste poules. Ik beloof u alvast een aantal vervelende wedstrijden met 3 oostblok deelnemers. De voor u ongetwijfeld bekendste naam is Feyenoorder David Hancko, de laatste jaren, samen met Milan Skriniar, een van de sterkhouders achterin. Mocht u behoren tot dat deel van de deelnemers met een Feyenoord seizoenkaart, dan herinnert u zich heel wellicht nog ene Robert Bozenik. Spits met het voorkomen van een uitgehongerde krijgsgevangene en roemloos uit de Kuip vertrokken. Schijnt tegenwoordig de sterren van de hemel te spelen bij Boavista in Portugal, zeg maar een soort Fortuna Sittard. En tenslotte Tomas Suslov, jarenlang talent in Groningen en vorig jaar gevlucht voor de Keuken Kampioen Divisie. En heel misschien mag dribbelaar Leo Sauer van de Kuipbank zomaar mee naar het EK-podium. Verder heel veel anoniempjes op de lijst, actief bij obscure clubs in nog obscuurder oorden. Maar zoals gezegd, zeker geen poule des doods, dus wie weet.
Sierd voorspelt: zal samen met Roemenië strijden om plek 3.

Roemenië
Een van de mooiste ploegen ooit op een WK: Gheorghe Hagi, Miodrag Belodedici, Ilie Dimitrescu, Gheorghe Popescu, Dorinel Munteanu, Florin Raducioiu …. het leest als een voetbalgedicht….. maar ja, 30 jaar zijn inmiddels verstreken. En met de jaren is ook de kwaliteit verdwenen. De ooit bij Ajax volslagen mislukte Razvan Marin schijnt een van de sterspelers te zijn. Tegenwoordig actief bij Bari in Italië. In elk geval een club die mij nog wel wat zegt. Dat geldt niet voor de meeste andere clubs van de geselecteerden. Zelfs de Saoedische zandbak is door de Roemenen ontdekt. Of andersom. Hoe de Roemenen er in zijn geslaagd om in een poule met Zwitserland groepshoofd te worden, is mij een raadsel. Maar laten we ons maar laten verrassen. Voor hetzelfde geldt ontdekt Sven Mislintat nog een paar verborgen pareltjes.
Sierd voorspelt: zie Slowakije.

Tsjechië
Vers in het geheugen ligt nog de kansloze Frank de Boer exercitie van 3 jaar geleden tegen de Tsjechen. Onvermijdelijk echter gaan bij het horen van de naam Tsjechië de gedachten toch altijd eerst weer terug naar 19 juni 2004, een zonnige zomeravond in het schattige Estadio Municipal in het schilderachtige Portugese Aveiro. U weet genoeg, neem ik aan.
De Tsjechische ploeg vandaag de dag is vele malen minder. Ik wil niet zeuren, maar vroeger was toch echt (bijna) alles beter, mensen. Dus ook de Tsjechische voetbalploeg. Maar niet gewanhoopt, de balletjes vielen uitstekend voor de Tsjechen tijdens de loting. Dat Portugal in deze poule fluitend met 9 punten doorwandelt, heb ik ergens anders al aan u vertelt. Maar voor de Tsjechen kan zomaar plek 2 gloren. Geen domme dingen doen tegen Georgië (al sluit ik dat niet uit) en de punten pakken tegen de Turken (wat ik ook niet uitsluit).
Nederlandse tintjes: oud-Ajacied en oud-Twentenaar Vaclav Cerny, Feyenoord wisselspeler Ondrej Lingr en Tukker Michal Sadilek. Noteert u die laatste maar alvast voor een paar gele kaartjes. Tenslotte heb ik u eerder al een paar keer een dark horse topscorer getipt. Ter herinnering: Patrick Schick was 3 jaar geleden gewoon EK topscorer. Dat u het maar weet.
Sierd voorspelt: een finale zoals in 1996 zal het niet worden, maar de achtste finales zijn haalbaar. Dat is dan wel het eindstation lijkt me. Maar roemloos laatste kan ook als Georgië het op zijn heupen krijgt.

Heeft u van mij nog vier landen tegoed die ik in mijn stoutste dromen zie stunten en de landen die mee mogen doen omdat 24 nu eenmaal een ideaal aantal is als je met 6 poules van 4 wilt beginnen. Maar dat allemaal later.

Koekoek!

Gisteren gaf ik u de grote favorieten op een presenteerblaadje. Een inkoppertje op de doellijn, zeg maar. Lastiger wordt het om de lijst met landen daarachter te analyseren. De landen waar binnen de eigen landsgrenzen een EK-titel als zeer waarschijnlijk wordt gezien, door supporters die de weg een beetje kwijt zijn en waar elke vorm van realiteitszin ver te zoeken is. Ik herinner u nog maar even aan de oranje klompen van gisteren…..

Maar goed, natuurlijk zijn er ploegen die niet direct als favoriet genoemd worden door de werkelijke kenners (waartoe ik mijzelf, bescheiden als ik van nature ben, ook reken), maar die, gespaard van blessures, met een gunstige loting, met een behulpzaam arbitraal trio en dito VAR, groeiend in het toernooi en met een flinke dosis meewind, wel degelijk heel ver zouden kunnen reiken.

Nederland
Om te voorkomen dat een van u straks een fatwa over mij uitspreekt, begin ik maar met te stellen dat ook ik Oranje wel degelijk zie als een outsider voor de titel. Nou hebben wij natuurlijk wel wat met eindtoernooien bij Die Nachbarn. Het is altijd wel wat. De ene keer verlies je een WK-finale, een volgende keer is het Volkspark Stadion van Oranje en beschikt Amsterdam ineens over een Marco van Bastenplein, en tenslotte raak je verzeild in het grootste kaartenfestival op een eindronde ooit. Pubquizvraag van de dag: wie was die dag in Neurenberg de dwarsfluitist van dienst? Basiskennis, beste mensen.

En om toch even op de zaken vooruit te lopen: op vrijdag 5 juli zou u zomaar een pikante reprise kunnen staan te wachten. Deze keer niet in Neurenberg, maar om het nog pikanter te maken in dat oranje Volksparkstadion. Cristiano is bij deze vast gewaarschuwd.
Maar dan zal Oranje eerst toch wat hordes moeten nemen. De opmerking dat Frankrijk een flinke maat te groot is, neemt u mij vast niet kwalijk. Een overwinning op de Oostenrijkers betwijfelen wellicht wel. Dit Oostenrijk heeft zich het afgelopen jaar laten zien als een geoliede voetbalmachine (later meer daarover). Het is dat onze Oostenrijkse vrienden inmiddels getroffen zijn door aanzienlijk blessureleed, anders had ik u toch moeten adviseren om Oranje als een van de nummers 3 door te laten gaan. Nu zie ik nog wel kansen op plek 2.
De Polen, waar Robert Lewandowski inmiddels toch echt ruim over zijn hoogtepunt heen is, mogen geen probleem zijn, dus het begin moet 3 punten opleveren. Dan ben je dus al een heel eind.
Maar is Oranje echt wel goed genoeg? Daar waar ik bij Engeland en verderop bij onze zuiderburen de defensie als achilleshiel noteer, durf ik te stellen dat de defensie van Oranje tot de sterkste ter wereld behoort of dat misschien zelfs wel is. Met internationale grootheden als Dumfries, de Ligt, van Dijk en Aké en met op het bankie nog een heel leger aan stoere mannen mag het daar niet mis gaan. Nu nog een wereldkeeper, al verklap ik u vast dat Bart Verbruggen over niet al te lange tijd voor een jaar of 10 de opvolger gaat worden van Jan Oblak bij mijn Atleti. En u weet, mijn bronnen daar zijn bepaald betrouwbaar. Met een Verbruggen in topvorm is de verdediging af.
Op het middenveld kunnen we op een heel goeie dag ook met de grote jongens meedoen, maar ja, dan komen we voorin. Over de jaren 70 zal opa het niet meer hebben, maar waar zijn de tijden van San Marco, Kluivert, Bergkamp, van Nistelrooy, van Persie, Klaas en Robben? Nee, de huidige mannen voorin mogen hun schoenen nog niet eens poetsen. We moeten het doen met Wout Weghorst. Dan weet u het wel. Laten we eerlijk zijn, voorin zijn we internationaal gezien van Keuken Kampioen niveau….
Beste Ronald, waarom geen Noa Lang en Joshua Zirkzee? ‘Lang mist ritme’. Nou en, dat heb je toch helemaal niet nodig om in 20 minuten met een paar onvoorspelbare acties een tegenstander gek te maken? En Zirkzee speelt al een jaar lang de pannen van het dak tegen de uitvinders van het verdedigen en die is op 16 juni echt wel fit, hoor. Da’s toch wat anders dan Brobbey of Bergwijn tegen Almere City of RKC. En is Depay dan wel fit straks? Volgens mij speelde die z’n laatste knappe interland een paar jaar geleden. Je kunt hem wel eeuwig op blijven roepen. En Brobbey dan? Daar straalt de fitheid meestal ook niet van af. Niks tegen Brobbey, he, of tegen Bergwijn, ik blijf graag de F-side tot mijn beste vrienden rekenen.
Maar goed, zoals gezegd, de poule door moet lukken. Vervolgens een lastig oostblok ploegje en dan dus op naar Hamburg….. Daar winnen en Oranje staat zomaar bij de laatste 4. En vanaf daar mag u het zelf zeggen op uw toto briefje.
Sierd voorspelt: Dick Advocaat zou tevreden zijn, de kwartfinale vond hij al een prijs. En daar houdt het ook dit jaar weer op.
En die scheidsrechter uit 2006? Valentin Ivanov. 16x geel, 4x rood. De man heeft na die dag nooit meer een fluit in de mond gehad. Misschien alleen nog op z’n verjaardagspartijtje.

België
Elk toernooi de laatste 10 jaar zou het gaan gebeuren: de gouden generatie Belgen gaat oogsten. Al een leven lang zonder een hoofdprijs, een verloren EK-finale in 1980 tegen Das Ungeheuer als schamel lichtpuntje, de afgelopen toernooien zou het goed komen. Maar nee, een halve WK-finale in 2018 was het hoogste eindstation. Elk jaar weer dropen de Rode Duivels met de staart tussen de benen af. Of het nou lag aan de druk van het moeten, of aan de zachtaardige en gemoedelijk inborst van de Belg (de enige échte Belgische winnaar reed op een fiets onder de schuilnaam de Kannibaal) of toch aan die behoudende bondscoach? Wie het weet mag het zeggen en die had dat dan vanuit Belgisch oogpunt best wel een paar jaar eerder mogen doen.
Maar kijk nu eens: de druk van het moeten is er af, er is een nieuwe bondscoach en er is een nieuw België. Nog steeds met de Bruyne en Lukaku, maar nu met Manchester City ster Jeremy Doku in plek van de eeuwig tekortschietende Hazard. De Duivels zullen aanvallend gevreesd worden, maar zoals al eerder gezegd, achterin hou ik mijn hart vast. Als Jan Vertonghen daar nog steeds je kapitein is, gaat er iets verkeerd, zou je zeggen. Maar met een beetje mazzel leggen Courtois en bondscoach Tedesco hun vete op tijd bij en beschikt België over de misschien wel beste keeper van het toernooi. Dat scheelt punten.
De poule zal voor de Belgen appeltje-eitje zijn. De achtste finale is wél een dingetje: de kans is redelijk aanwezig dat België de nummer 3 van poule B treft: Spanje, Italië of Kroatië. Gelijk een finale dus.
Ik verheug me in elk geval op de Belgen: Tedesco kiest altijd voor de aanval en voor attractief voetbal. Gaat u er maar eens lekker voor zitten, mensen.
Sierd voorspelt: kwartfinale, al zie ik Tedesco in staat om ze nog een rondje verder te krijgen. En dan ….. Het zal toch niet?

Spanje
Kunt u mij vertellen hoeveel statistieken er vandaag de dag worden bijgehouden rondom een potje voetbal? Van expected pre-assists tot geslaagde balcontacten in het hoogste derde velddeel, het wordt met de week gekker. Gelukkig is er één statistiek die vanaf de uitvinding van het spelletje wordt bijgehouden: wie de meeste doelpunten maakt wint. Heerlijk simpel en volgens mij voor iedereen te volgen. Zelfs voor een Spanjaard.
Maar wat is nu al jaren het probleem voor mijn Spaanse vrienden? Vrijwel elke statistiek pakt uit in hun voordeel, behalve vaak die ene cruciale. Want wie moet hem er deze keer nou weer inschieten na 3 minuten tikki-takka-rondo?
Al jaren mist Spanje een doelpuntenmaker, het is haast als de tekst van het volkslied, die is er ook niet.
Altijd kijken we maar weer naar die arme Alvaro Morata, de man belandde een tijd terug zelfs bij de psychiater…..
Spanje, het mooiste en beste positiespel en voetbal, maar na 2012 nooit meer een prijs, zelfs niet bijna…… want te weinig doelpunten. De oplossing loopt (of liever gezegd: zit) in Madrid: José Luis Sanmartín Mato. Wie, zegt u nu? José Luis Sanmartín Mato, zeg ik, van beroep de Wout Weghorst van Bernabeu en de man die onder zijn voetbalpseudoniem Joselu de Koninklijke onlangs vanaf de bank richting Champions League finale schoot. Dus, senor de la Fuente, als het alle tikki-takka ballerina’s wederom niet lukt, gewoon een kwartiertje voor tijd Joselu er in gooien en succes verzekerd.
Sierd voorspelt: eerst maar eens geen derde zien te worden in de poule, ook geen vierde overigens. En dan maar zien hoeveel Joselu er in mikt. Zocht u nog een toernooi topscorer? Kan zomaar, he.

Italië
De titelverdediger, dan zeg ik genoeg. Geen grootse spelers, maar Italianen, he. Zoals JC ooit zei: Italianen kunnen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen. Wat voor Spanje geldt, geldt net zo hard voor de Squadra Azzura: eerst maar eens bij de beste 2 in de poule zien te eindigen. En oh ja, dit toernooi niet het mooiste, maar het een na mooiste volkslied, maar daarover in een later artikel meer.
Sierd voorspelt: er uit in de achtste finale of gewoon met een paar nulnulletjes naar de finale. Het is aan u.

Kroatië
Op de bank of nog ergens hoger op de tribune in Amsterdam, bij de Kroaten gewoon sterkhouder en basisspeler. Ik ga er eens goed voor zitten bij Kroatië. Gaan wij nu dan eindelijk ook zien wat Sven Mislintat een klein jaar geleden al als enige zag in Josip Sutalo en Borna Sosa? Of zorgen deze Amsterdamse Godenzonen er hoogstpersoonlijk voor dat Kroatië al in de poulefase sneuvelt? De Albanezen hebben de messen al op scherp.
Ik kan het me niet voorstellen. Kroatië gaat gewoon weer een van de smaakmakers van het toernooi worden en het laatste kunstje van Luka Modric zo lang mogelijk laten duren. Bijna 39 is ie, de Cruijff van de Balkan. Ik heb ‘m in Madrid al zo vaak van dichtbij mogen meemaken en ook de eer gehad om hem een keer of drie te mogen interviewen. Wat een speler, wat een mooi mens. Ik ben voor Luka!
Gesteund door de fanatiekste supporters van het toernooi (wat nou vuurwerkverbod?) zullen de Kroaten weer die vechtmachine zijn die ze de afgelopen toernooien vaak heel ver bracht. Er was hier en daar wel eens een half uurtje extra voor nodig, maar een echte Kroaat geeft nooit op. Ook niet bij een derde plaats in de poule.
Sierd voorspelt: gelijkspelletje hier, gelijkspelletje daar en voor je het weet staat Luka weer in de halve finale. Wat gun ik deze ploeg de titel. Idi u Hrvatsku!!

Denemarken
Nee, het wordt nooit meer zoals in 1992, maar wat hebben die Denen alweer een leuke ploeg. Let op, Kroatië smaakmaker, Denemarken ook. Gas er op en gaan. En dan you can come an end. Veel oude rotten met bakken ervaring in elke linie en een echte koele afmaker. Rasmus Hojlund gaat hier laten zien wat ie in Manchester te weinig doet. Nog een kandidaat topscorer waar niemand aan denkt, dames en heren, luister maar naar Sierd. Op het vorige EK gewoon halve finalist, ondanks het drama Eriksen. Die is er nu wel gewoon het hele toernooi bij, dus schrijft u de Denen maar een paar keer op in de knock-out fase.
Sierd voorspelt: de Denen zitten direct in het toernooi in deze zware poule. Eerste worden lijkt handig, anders wacht in de achtste finale het thuisland. Nu al zin in.

Oekraïne
Pas geplaatst via de play-offs, dat kan niks wezen. Denkt u. Natuurlijk kijkt u elke week naar La Liga, u aangeboden door Ziggo, de mooiste sportzender van Nederland met de beste commentatoren. Dan ziet u ook Girona wel eens spelen. Dan kijkt u als oranje klomp natuurlijk vooral naar Daley Blind, maar ik zit niet met zo’n opblaasschoen op m’n kop, dus ik zie vooral 2 fantastische Oekraïners: Dovbyk en Tsygankov. Wat een heerlijke spelers. Alleen daarom al mag u de wedstijden van Oekraïne niet overslaan. Een heerlijke voetbalmachine zoals in vroeger tijden. De voetbalromantici onder ons dromen nog wel eens weg bij wazige zwart-wit beelden van Dynamo Kiev in betonnen stadions met aan de rand van de sintelbaan (met ambulance!) de gebontmutste soldaten op de eerste rijen. Saai voetbal? Kom op, de gouden tijden van Blochin en Shevsjenko gaan herleven. En natuurlijk straks gesteund door een emotionele aanhang en stiekem ook door de rest van het neutrale supportersdeel. Die kunnen zomaar een heel eind komen. Oranje is gewaarschuwd. Dus mij niet bellen straks, ik heb het jullie van tevoren gezegd.
Sierd voorspelt: er uit tegen Oranje, anders sensationeel naar de halve finale. Aan het front zal worden gehuild van geluk deze keer.

Oostenrijk
Die had ik hier op willen schrijven als volgende mogelijke smaakmaker, maar het blessurespook gooit roet in het eten. Over de Oostenrijkers dus een volgende keer iets meer.

Koekoek!

Ja, beste mensen, het is weer zover. Mijn goede vriend Toto Arie heeft er weer een paar beste flesjes voor over gehad, dus u kunt ook deze editie weer rekenen op mijn deskundige analyses. Niet dat het ooit ergens toe geleid heeft, maar ach, het leest lekker weg, zullen we maar zeggen. En u komt zo wellicht vast in de stemming, al gaat mogelijk een aantal van u sowieso al met een oranje klomp op het hoofd naar kantoor en rijdt u rond in een met wuppies en vlaggen versierde Opel Kadett.
Dat Matthijs de Ligt graag met vers fruit ontbijt, Cody Gakpo ook in Liverpool gewoon boerenkool met rookworst eet, Denzel Dumfries gek is op de roti van mama en Tijjani Reijnders graag een frambozentaartje achterover slaat, weet ik sinds vanochtend ook weer via de Albert Heijn. U begrijpt het al, er wordt weer enthousiast meegelift op de nakende oranjekoorts…… zolang we nog meedoen natuurlijk.

Gelukkig lig ik inmiddels even een paar daagjes plat in het warme Spaanse zand van Playa los Boliches, de volgende klus is tenslotte pas over een kleine 2 weken. Beetje inlezen over Dortmund, Real kan ik dromen. Een koude Estrella Galicia binnen handbereik, een bordje tapas van Las Tapa’s de Mami er naast (aanradertje voor als u heel toevallig eens in Fuengirola bent, beste mensen) en charmant gezelschap (ook een aanradertje overigens) waar ik hier niet verder over uit zal weiden ……

Afijn, over tot de orde van de dag.
Zoals gewoonlijk hebben mijn collega analisten en de bookmakers het alvast voor u en mij uitgezocht om ons het leven makkelijk te maken.
De Europese titel zal een prooi worden voor een van de onderstaande landen, volgens de weledele voetbalgeleerden althans.

Frankrijk
Zoals bij elk eindtoernooi sinds 2016 staan de Franse haantjes met stip op 1 op de favorietenlijstjes. Leest u de selectie er alvast maar eens even op na. Kylian Mbappé kent u wellicht, maar ook de rest mag er wezen. Een ontzagwekkend rijtje vedetten, zoals elke editie kan Frankrijk wel 2x deelnemen en met beide elftallen meestrijden voor de titel. En kijkt u vooral ook even naar het rijtje clubs waar deze voetbalmiljonairs wekelijks hun kunsten vertonen. Met uitzondering dan van de verloren zoon Kanté…
Niks nieuws dus onder de zon, zo ziet het er al jarenlang uit. De oogst? Een wereldtitel in 2018, c’est ça.
Natuurlijk, 2 verloren finales ook, maar dat telt niet. Alleen als je Nederland heet en voetbal speelde wat 50 jaar na dato nog steeds niet over de houdbaarheidsdatum heen is.
Twee verloren finales dus en op het vorige EK een ongeïnspireerde en arrogante vertoning, die leidde tot een sensationele uitschakeling in de achtste finales. En over arrogant gesproken, Didier Deschamps, ook dit toernooi weer zonder concurrentie de lelijkste bondscoach, acht het niet nodig om de toegestane 26 spelers mee te nemen. Mijnheer denkt het met 25 ook wel af te kunnen. Ik wens dit toppunt van arrogantie vanaf deze plaats alvast veel blessureleed toe tijdens het toernooi.
Sierd voorspelt: probleemloos met 9 punten de poule door (sorry, Oranje klompen), eindstation kwart- of halve finale. Op tijd terug a la maison.

Engeland
Ik schrijf het elke editie weer: al sinds 1966 (ja jongens en meisjes, ingeval van het zeldzame bezit van een tv toendertijd hooguit in zwart-wit) hunkert, smacht, smeekt en bidt het Britse imperium als uitvinder van het edele voetbalspel om een volgende titel.
Gary Lineker, Paul Gascoigne, Tony Adams, Wayne Rooney, Steven Gerrard, Frank Lampard, Alan Shearer, John Terry, Peter Shilton, John Barnes, David Beckham, Paul Scholes, Big Phil, Kevin Keegan, de Neville Brothers, Michael Owen, David Seaman….. allemaal werden ze door volk en vaderland bij voorbaat als nieuwe helden bestempeld en werden zij geacht het voetbal weer thuis te brengen waar het hoort….. maar tot op heden zonder ook maar enige vorm van succes. Traumatische uitschakelingen regen zich toernooi na toernooi aaneen. Tot 2021. Eindelijk een finale, de eerste sinds 1966, na 55 jaar ….. Maar helaas, een volgend trauma, nog wel op het eigen heilige Wembley gras. Elizabeth II had in 1966 niet kunnen bevroeden dat dit in de resterende 56 jaar van haar regime de eerste en laatste keer op het erebordes zou blijven. Maar dit jaar wordt het anders. Wel lullig voor Her Majesty. Maar leuk voor Charlie, heeft ie eindelijk iets wat z’n mummy niet had.
Eigenlijk zou de tandem Kane/Bellingham al genoeg moeten zijn voor een Europese titel, maar er zijn nog meer Britse smaken. Foden en Saka op de flanken en rond Bellingham de heren Rice en Alexander-Arnold. Maar dan…… een centraal duo Stones/Maguire is natuurlijk wel een dingetje. Eén devies dus voor coach Southgate: vol op de aanval en er gewoon elke wedstrijd eentje meer maken dan de tegenstander.
Sierd voorspelt: een lastige poulefase met een trage start, maar eenmaal op gang is de finale het eindstation. En een finale kun je winnen…… of verliezen natuurlijk.

Duitsland
Tien jaar geleden dompelde Mario Götze heel Argentinië en met name Lionel Messi in diepe rouw. Dichter bij de wereldtitel zou de beste voetballer aller tijden nooit meer komen…… totdat alles in 2022 gelukkig toch nog op zijn plek viel.
Deutschland wieder Weltmeister, een gouden periode lonkte. Een gouden periode? Een kansloze uitschakeling in, nou vooruit, de halve finale in 2016; schandalig laatste in een poule met Zweden, Mexico en Zuid-Korea in 2018; wederom kansloos in nu al de achtste finale in 2021 en tenslotte een vernederende aftocht in 2022 in een poule met Costa Rica en Japan.
Gitzwarte jaren, Weltmeister Joachim Löw stapte na al die jaren op, Hansi Flick kon het tij niet keren en de natie legde alle hoop in de handen van Julian Nagelsmann, kort daarvoor ontslagen in Beieren.
En zie, het tij begon te keren. Met frisse, nieuwe spelers uit met name Stuttgart en Leverkusen en met als hoogtepunt een klinkende overwinning op de Fransen weet Nagelsmann het geloof weer terug te brengen. Het spel is verfrissend, aanvallend en vol variatie. De natie gelooft er weer in en gaat als één man/vrouw achter Die Mannschaft staan. En dan kunnen er mooie dingen gebeuren. Deutschland gelooft weer in een Sommermärchen, ditmaal voor hen hopelijk met een betere afloop als in die mooie WK zomer van 2006, toen de heren Grosso en del Piero daar op het laatste moment een Italiaans stokje voor staken. Tot mijn grote genoegen, moet ik eerlijk bekennen. Na de 0-2 van del Piero toendertijd sneuvelde in huize Sierd de 3-zitsbank en was een bezoekje de volgende dag aan de locale meubelboer onvermijdelijk.
Sierd voorspelt: Duitsers in vorm, met geloof, het hele volk er achter en met ongetwijfeld een Weisse Wand in elk thuisstadion…… Dat thuisvoordeel gaat onze oosterburen richting finale blazen, nou vooruit, minimaal de halve finale dan. Maar een serieuze kanshebber op zeker.

Portugal
Daar waar menig tv analist nogal eens Spanje als topfavoriet wil noemen (ten onrechte, maar daarover in een later stadium meer), kies ik toch voor een andere topfavoriet van het Iberisch schiereiland.
Kijk eens bij welke clubs de Portugezen voetballen, al adviseer ik u in deze de hooggeëerde en zelfbenoemde beste ooit even over te slaan. Met het woestijnzand tussen de noppen en de oliedollars in de bipszak zou ik zeggen: einde verhaal voor mijn goede vriend Cristiano. Maar niets is minder waar. Dit Portugese rijtje topspelers uit heel Europa wordt nog steeds aangevoerd door de meest trotse Portugees ooit. Het heilige vuur brandt als nooit te voren en Cristiano wil niets liever dan al die wijsneuzen die hem al jaren afserveren een dikke middelvinger geven met een tweede Europese titel.
En dat kan, he. Als alles eindelijk eens een keer een heel toernooi lang op zijn plek valt bij de Portugezen, zijn zij wat mij betreft de grote favoriet. Dus niet zoals op het gewonnen EK in 2016, waar met hangen, wurgen, janken en schoppen steeds een rondje verder werd gehaald, maar met schitterend aanvallend combinatievoetbal. Ze hebben er absoluut de spelers voor, deze ploeg beschikt werkelijk over alles wat vereist is om het toernooi te winnen. Een selectie om van te watertanden met nog steeds als slot op de deur de oudste speler van het toernooi, slagerij Pepe, voor het betere uitbeenwerk. U weet het, ik heb over deze ouwe rot al veel gezegd en geschreven en ik zal nooit zijn vriend worden, sterker, ik loop verstandig als ik ben een blokje om na al mijn lovende kritieken uit het verleden, maar mijn Oranje klomp neem ik met diep respect af voor de fitheid en de gretigheid van deze voetbalbejaarde.
Sierd voorspelt: minimaal de halve finale met aan de zegekar een kansloos Oranje in de kwartfinale in Hamburg (wederom sorry, klompen), maar op een goede dag gewoon weer Europees kampioen. Ik maak echter één groot voorbehoud: bondscoach Roberto Martinez is met een kwalitatief bijna gelijkwaardig getalenteerde Belgische selectie jarenlang niet verder gekomen dan één halve WK-finale. Martinez is nu eenmaal bepaald geen durfal of avonturier en kiest te vaak voor zekerheid en behoudendheid. Voorwaarde voor Portugees succes is dat hij zijn angst en lafheid inlevert bij Cristiano. Dan komt het goed en kan zelfs Roberto Martinez Europees kampioen worden.

Volgende keer de outsiders of dark horses zo u wilt, met misschien wel een plekje voor Oranje.
Koekoek!