Er valt elke 2 jaar niet aan te ontkomen: er zitten in een toernooi nu eenmaal onvermijdelijk dagen zonder voetbal.
Om jullie te helpen voorkomen dat je zo meteen na de poulefase plotseling in een gapend diep zwart gat valt tijdens deze dagen zonder voetbal, organiseert Toto Arie op de rustdagen, dus de dagen zonder wedstrijden, iets gloednieuws: penantie schieten.

Niet schrikken, dit heeft helemaal niks te maken met de toto zoals je die hebt ingevuld, dit is gewoon een heel leuk spelletje er naast. En natuurlijk kan iedereen weer meedoen en maakt iedereen tot op de laatste dag kans om in de finale van dit spelletje terecht te komen en mee te doen aan de ultieme serie penanties op de de laatste rustdag, zaterdag 13 juli. Toto Arie is er tenslotte voor iedereen.
Dus doe gewoon lekker elke rustdag mee en het mooie is, mis je eens een keer een dag, geen enkel probleem, zie verderop hieronder.

Hoe werkt dit penantie schieten?
Heel simpel: elke rustdag verschijnen er ’s avonds (meestal op een wisselend tijdstip) 5 vragen (penanties) op de website. Waarom 5? Lijkt me duidelijk, een penantieserie gaat altijd over 5 strafschoppen. Benut je penanties en stuur je antwoorden per mail of whatsapp naar Toto Arie. Een juist antwoord levert je 1 punt op, dus er zijn maximaal 5 punten per dag te verdienen.
Let op: reageer dus niet op de site met een comment op het bericht, dan ziet iedereen jouw antwoorden en dat wil je natuurlijk niet … 😉
Je hebt de tijd om je antwoorden in te sturen totdat de volgende 5 penanties de volgende dag op de website verschijnen of totdat de volgende dag de eerste wedstrijd begint. Ruim de tijd dus. Maar vanaf dan is het helaas pindakaas. Maar niet getreurd, gewoon door met de volgende penanties .

De 1e penanties publiceren we op donderdag 27 juni, tevens de dag van de eerstvolgende tussenstand in de toto. Daarna volgen vrijdag 28 juni, woensdag 3 juli, donderdag 4 juli, zondag 7 juli, maandag 8 juli, donderdag 11 juli en vrijdag 12 juli.
Na die laatste penantieserie maken we een voorlopige eindstand op, want we gaan op zaterdag 13 juli nog een finale spelen met 5 deelnemers. Dat zijn de 3 deelnemers met de meeste behaalde punten en een 4e en 5e deelnemer die we loten uit alle overige deelnemers die aan dit spel meedoen. Dat werkt als volgt voor de deelnemers die niet in de top 3 eindigen: voor elk punt wat je hebt gehaald gaat er een lootje in de befaamde Toto Arie Heineken hoed, waaruit we die 4e en 5e finalist gaan trekken. Dus hoe meer penanties je benut onderweg, hoe meer lootjes in de hoed en hoe groter dus de kans op een finaleplaats. Een loterij? Dat klopt, dat zijn penanties toch ook volgens de meeste trainers?
En zo maakt iedereen die minimaal 1 penantie benut dus tot de laatste dag kans op de finale.
Op de finaledag 13 juli krijgen de 5 finalisten dan ieder nog 10 penanties te nemen om de winnaar te bepalen. En in die finale begint iedereen uiteraard op 0 punten.
En waar speel je voor? Dat maken we later bekend. Je zult er helaas niet financieel onafhankelijk van worden, maar eeuwige roem zal je natuurlijk sowieso voor de rest van je leven ten deel vallen. En je bent verzekerd van vermaak op die ellenlange en doodsaaie voetballoze dagen.
De penanties zijn van uiteenlopende moeilijkheidsgraad en soort, net als in het echt. Er zijn fotopenanties, beeldraadselpenanties, cryptische penanties, voorspélpenanties, gewone recht-toe-recht-aan penanties…..lekker rechtdoor punteren!
Ze hebben zeker niet altijd met voetbal te maken, maar hebben wel altijd een link met een van de volgende onderwerpen: Oranje, het EK 2024, de deelnemende landen en spelers, overige EK- en WK-eindrondes, maar regelmatig wel in de breedste zin van het woord.
Tot slot: doe gewoon allemaal mee, het is serieus een leuk spelletje voor tussendoor!
Ik zie de eerste benutte penanties op donderdag 27 juni vol spanning tegemoet.

Zo, de 3e pouleronde is zoals elke 2 jaar weer losgebrand en dus is ook het zenuwcentrum bij Toto Arie weer in vol ornaat opgetuigd.
De EK bubbel is compleet de komende 4 dagen (nou ja, nog 3 dan).

En dat is dus 12. De gehele Tartan Army (die op de tribune en die in de straten van Stuttgart) was vanavond in minuut 90+10 druk in de weer om voor minimaal 3 nachten ergens, waar dan ook, een slaapplek te regelen in afwachting van het verloop in de andere 5 poules de komende dagen. Met 2 punten stond hun ploeg immers toch met een half been in de achtste finales. Schotse geschiedenis ging worden geschreven. De overwinning van Braveheart en zijn mannen op King Edward zou erbij verbleken. Voor het eerst een ronde verder, toch? Een sportieve vervulling van de plicht door Spanje en Portugal en daarnaast een nederlaag van Tsjechie en Kroatie, een scenario wat echt niet alleen als een illusie in een show van Hans Klok mogelijk was, maar gewoon realistisch en haalbaar. Jazeker, realistisch, ondanks een Neckar rivier vol drank achter de kiezen. En toen ging het toch nog mis. En dus gaat Schotland voor de 12e keer op een eindronde na de groepsfase naar huis en blijft het dromen van die ene eerste keer dat het wel gaat lukken. Daar zijn niet alleen de Schotten kapot van, maar wat dacht u van de Duitse horeca?

Maar laten we eerlijk zijn, we keken vanavond toch wel naar een verbeten strijd tussen de 2 slechtste ploegen van dit toernooi. Wat een onmacht, wat een onkunde, maar gelukkig wel altijd in combinatie met passie en inzet, niet alleen van de Schotten deze keer.
De vergelijking met de Championship of misschien zelfs wel de League One drong zich meermaals op. Alsof we zaten te kijken naar pak ‘m beet Plymouth Argyle-Rotherham United. Overigens wel de meest pure en mooiste competities die er zijn. Waar voetbal wordt gespeeld dat nog in de buurt komt van de originele versie van het spelletje. Waar boomlange spitsen zonder voortanden eerder regel dan uitzondering zijn. Waar de velden regelmatig de term voetbalveld niet meer waard zijn. Waar gewoon wordt gevoetbald als elders de consul allang een streep door de wedstrijd heeft gezet. Waar zonder morren elk seizoen 46 wedstrijden worden afgewerkt, plus de FA Cup, de League Cup, de Milk Cup en weet ik wat voor Cups ze daar nog meer hebben. Voor altijd volle en intens meelevende tribunes. En dan niet in van die door Arabische sjeiks gesponsorde ultra-moderne theaters. Nee, stadions met antieke, houten tribunes, een lekkend dak (regenpak mee), onoverdekte stands achter de doelen, stinkende pisbakken, lauw bier en een pub vol fans om de hoek, want natuurlijk gelegen midden in een vervallen woonwijk. Voetbalromantiek pur sang. Lijkt mij een uitstekende competitie voor de Hongaarse invaller Martin Adam, is ie ook alvast wat dichter bij Ally Pally (zie mijn eerdere post over deze afgetrainde pinchhitter).

Maar behalve het voetbal sprong er nog iets anders in het oog. Ik mag toch hopen dat mocht Toto Arie op een onbewaakt moment eens een keertje plotseling in katzwijm ter aarde storten, dat de dienstdoende vrijwilligers van het lokale EHBO-korps dan toch iets meer passie en liefde voor hun werk aan de dag leggen dan hun Duitse collegae van das Rote Kreuz. Heremetoet, lig je daar half te sterven op dat veld, komen de heren ziekenbroeders aansukkelen in een tempo wat de meest bejaarde avondvierdaagsebegeleider nog piepend en krakend overtreft. Als elke seconde telt, ja, ja …..

Daar waar ik de Duitsers na de eerste 2 wedstrijden toch stilletjes tot medefavoriet bestempelde, zet ik daar na vanavond toch een klein vraagtekentje bij. Winnen van de Schotten en de Hongaren zou waarschijnlijk het vlaggenschip van de lokale Sneker trots ONS ook nog wel lukken, maar nu er voor het eerst een tegenstander van enig formaat aan de overkant stond opgesteld, ging het ineens toch allemaal niet zo gemakkelijk meer. Het is dat de Duitse Weghorst zijn nationale plicht vervulde, anders hadden er toch tienduizenden Duitsers met de handen in het haar en met waardeloze kaartjes voor de verkeerde achtste finale in de hand gezeten. Hadden ze gezellig met z’n allen naar Zwitserland-Servie of iets dergelijks gemoeten.
De vraag is alleen of de Duitsers zelf wel zo blij zijn met dit last-minute puntje. Nu wacht ongetwijfeld het weergaloze Spanje in de waarschijnlijke kwartfinale, anders was wellicht het zwalkende Engeland daar de opponent geworden. Maar zoals een groot voetbalorakel ooit al verkondigde: als je kampioen wil worden, moet je van iedereen kunnen winnen.
Een dramatische ontknoping overigens voor die paar totodeelnemers die het hier hadden aangedurfd om Duitsland als tweede in de groep te laten eindigen. Dat had hen aardig wat bonuspunten in het vervolg van het toernooi kunnen opleveren. Maar niet dus.
Minder dramatisch, maar euforisch daarentegen, was de ontknoping voor een aantal andere totodeelnemers die in die ene seconde dat Nicolas Füllkrug scoorde hun wedstrijdscore in één klap zagen veranderen van 0 naar 10 punten. Zo kan dat nu eenmaal gaan bij Toto Arie. Dramatiek gegarandeerd.

Tijd voor de scores van vandaag:

117. 1-0
118. 1-1
119. ja
120. 28 (26 t/m 30 levert punten op)
121. 15
122. 92 (dus zijn 89 t/m 95 correct)

123. 0-0
124. 0-1

De 1-1 in extremis bij Zwitserland-Duitsland gooide de wedstrijdprijs wel compleet op zijn kop. Met dit doelpunt veranderden plotseling
12 van de 17 punten van antwoord. En dus werd er hier en daar aan kroonluchters geslingerd en sneuvelden er elders minimaal een paar glazen en wellicht ook wat huwelijken.
Hoe dan ook, er zijn 2 deelnemers die in minuut 91 nog op 0 punten stonden en een minuut later ineens met 10 punten in hun handen. Een positief trauma zou ik zeggen.
Omdat beide deelnemers exact dezelfde antwoorden correct voorspelden, ook bij de vraag met speling, en ze allebei onderweg ook al een keer met € 50 aan de haal zijn gegaan, is de hoge Heineken Hoed zojuist weer afgestoft. Sam Vermeij en Rene Naaktgeboren zijn de gelukkigen, die inmiddels hopelijk zijn bijgekomen voor het volgende stressmoment, want zo mag je een loting bij Toto Arie toch wel noemen. Daar gaat ie, mannen.

Gefeliciteerd, Sam, de sterren staan gunstig, je tweede wedstrijdprijs binnen 48 uur. Morgen het casino in, zeg ik. Als die tenminste open zijn op de maandag in het calvinistische Dordrecht. En Rene, voor jou resteert de goede zaak in het algemeen klassement, ongetwijfeld een meer dan schrale troost.

Morgen de volgende do-or-die wedstrijd: Kroatie-Italie. Met onze eigen Danny Desmond op de fluit. Een absolute kraker.
Slaap zacht, bis Morgen.

Waar we afgelopen dinsdag keken naar de tot dan toe ‘wedstrijd van het toernooi’ bij Turkije-Georgie, durf ik te stellen dat Belgie-Roemenie van vanavond zich ook gekandideerd heeft voor deze eervolle titel. Wat een meeslepend gevecht kregen we als neutrale kijker (tenzij ik Belgische of Roemeense roots bij een van de deelnemers over het hoofd zie) voorgeschoteld. Dan doen wij hier allemaal wel heel interessant en belangrijk over Nederland-Frankrijk (voor wie in slaap was gevallen: een bloedeloze 0-0 met af en toe een wakkerschrikmomentje), maar dit was voetbal zoals voetbal ooit bedacht is toen het werd uitgevonden aan de overkant van de Noordzee.
De Belgen die vochten voor hun laatste kans, de Roemenen die met deze ‘Generatie van de Ziel’ streden voor minimaal een punt en een sensationele kwalificatie voor de volgende ronde.
Voor zo’n wedstrijd heb je dus 2 ploegen nodig, maar eigenlijk nog belangrijker, ook een fatsoenlijke scheidsrechter. Als deze mijnheer Marciniak niet op 14 juli de EK finale fluit, stuurt Toto Arie hoogstpersoonlijk een klachtenbrief naar de afdeling consumentenbelangen van de UEFA. En u begrijpt, dan gaan daar in het Zwitserse Nyon alle alarmbellen rinkelen.
Deze man, die in Qatar ook al de baas was in die krankzinnige WK-finale, floot zoals dat heet ‘in de geest van de wedstrijd’. Wat een geweldenaar. Tussen alle emoties hield hij het hoofd koel, bleef de baas zonder aanwezig te zijn en het allerbelangrijkst: hij blies niet om de 10 seconden bij elk duel op z’n fluit. De goede man liet gewoon doorvoetballen en greep pas in als dat echt niet anders kon. En dan krijg je dus een wedstrijd zoals deze. In Nederland probeert de mediageile en enge Bas Nijhuis ook elke week weer de Marciniak uit te hangen. Nou, beste Bas, jij mag de fluit van mijnheer Marciniak nog niet eens poetsen. Ga jij nou maar gauw weer de grapjas uithangen in de een of andere theatershow of prietpraatprogramma. Daar zul je in elk geval mijnheer Marciniak niet tegenkomen.

Inmiddels begrijp ik dat de Belgische spits Romelu Lukaku na de wedstrijd van vanavond gevraagd heeft om morgen psychologische bijstand te kunnen krijgen. Deze grote broer van Brian Brobbey durft na zijn drie bijna-goal ervaringen van de afgelopen 2 wedstrijden namelijk niet meer op doel te schieten. Naar het schijnt lijdt Lukaku aan een zeldzame, maar verklaarbare vorm van varofobie.

Om gek van te worden natuurlijk, zo minimaal buitenspel staan. Ik heb hier eerder mijn ongenoegen over de analist Marco van Basten uitgesproken, onvoorbereid, ongeïnteresseerd. Maar vanavond moet ik San Marco toch de credits geven voor een meer dan zinnige bijdrage aan het voor het over het algemeen tenenkrommende familie-entertainment van de NOS rond de avondwedstrijd. Marco kon weer eens een keer gedreven zijn stokpaardje berijden, namelijk de sterk verouderde spelregels en de onwil bij UEFA en FIFA om daar iets aan te wijzigen. Ik vrees dat van Basten een Don Quichot is die vecht tegen reusachtige lichtmasten, maar hij heeft een punt met het volgende. Net als bij een bal over de lijn pleit hij er voor om pas buitenspel te fluiten als een speler in zijn geheel buitenspel staat. Dat scheelt per wedstrijd zomaar een paar doelpunten en maakt het spelletje wederom nog leuker om naar te kijken. Puntje voor een van de beste aanvallers aller tijden. Romelu Lukaku is voor.

Het kan nu zomaar zo zijn dat er straks in de achtste finale een heuse Derby der Lage Landen op het programma staat. Er van uitgaande dat Oranje tweede gaat worden in poule D, treft het in de volgende ronde de nummer 2 van de op voorhand saaiste poule van het toernooi, echter naar nu blijkt de leukste en verrassendste poule. En met de huidige stand van 4 ploegen op 3 punten, zou die nummer 2 zomaar België kunnen worden.
Nu is er 1 ding waar ik me sinds vanavond zorgen over maak in het geval van deze paring. Ik weet niet of u vanavond op het ereterras de Belgische koninklijke familie hebt gespot, nou, Toto Arie natuurlijk wel. Een beetje royalty watching is hem tijdens zo’n toernooi niet vreemd. Als u dat ook heeft gezien, dan heeft u ongetwijfeld ook de 2 mannelijke Belgische koningsjunioren gespot. Nou, daar werd Toto Arie niet echt vrolijk van. Laat ik het diplomatiek zeggen: die halen de cover van de Men’s Health niet. Belgische bleekscheterij ten top in een veel te ruim vallend kostschooluniform. Wat een droefenis. Tot zover niets aan de hand. Maar nu komt het. Die zitten daar straks ook tegen Nederland en natuurlijk komt onze eigen Wim-Lex op het onzalige idee om dan ook op maandag 1 juli af te reizen naar Düsseldorf. Ongetwijfeld neemt ie Maxima mee en ik denk zomaar dat de meisjes ook een keer mee mogen naar de voetbal. Die hebben tenslotte ook schoolvakantie. En dan loop je dus zomaar het risico dat daar op dat ereterras iets gearrangeerds gaat opbloeien tussen de beide koningshuizen en we straks met een prins-gemaal zitten met de uitstraling van minder dan een gemiddelde Britse kostschoolnerd.
De drie A’s verdienen beter, laten we hopen dat Maxima er een Argentijns stokje voor steekt. Die ziet volgens mij ook heel wat meer in een vurige edelman uit een warmbloedig land.

Voordat ik weer te lang van stof wordt, sla ik mijn aantekeningen over Georgie-Tsjechie en Turkije-Portugal over. Dus begin ik hier niet over het feit dat Cristiano Ronaldo ineens geilt op assists in plek van doelpunten en elke bal teruglegt op een aanstormende medespeler. Ook niet over Rafael Leao, die er in slaagde om in slechts 2 wedstrijden zijn duikbrevet te halen en als beloning de volgende wedstrijd een dagje vrij krijgt. En ook niet over Saba Lobzhanidze en Samet Akaydin, die beide om uiteenlopende redenen (de eerste omdat ie niet scoorde, de tweede omdat ie dat juist wel deed) er goed aan doen om nog tijdens het toernooi in Duitsland asiel aan te vragen om zodoende niet terug naar hun thuisland te hoeven reizen.

Daarom gaan we het nu over de toto hebben.
Maar voordat ik de dag van vandaag weer met u doorneem, wil ik eerst even vooruitlopen op vraag 182 van het spel. Dat is nog een eind weg, maar voordat ik op de dag zelf weer allerlei dreigmails moet gaan beantwoorden en de reglementen moet gaan uitpluizen alvast het volgende. Vanochtend had ik met een betrokken deelnemer een levendige discussie over de correcte kleurbenaming van een mogelijk arbitraal tenue. Wellicht onder invloed van zwangerschapshormonen en bijbehorende bevallingsstress beweerde deze deelnemer dat het onderstaande shirt betiteld dient te worden als geel.

Maar u leest net als Toto Arie het onderschrift bij deze officiële publicatie van het UEFA scheidrechterstenue. En inderdaad, daar moet ik deze deelnemer gelijk in geven, goud is geen kleur, maar een metaal. Officieel wel, echter, aangezien de UEFA dit wel als zodanig benoemt, ligt die vergissing bij de UEFA en niet bij Toto Arie. Handen wassen, onschuld, u kent het wel.
Resumerend: mocht de leidsman van dienst bij vraag 182 het hier getoonde tenue dragen, dan is het antwoord dus goud.

He, he, de antwoorden van vandaag:

103. 1-0
104. 1-1

105. 0-2
106. 0-3
107. nee
108. 2, 3, 8, 11, 15, 16, 18, 19, 24, 25
109. 5
110. 56 (53 t/m 59 is juist)

Met een correct voorspelde eindstand en 3 juist beantwoorde andere vragen hebben we hier met 11 punten een duidelijke winnaar en wel Marco Valkhof. Hij komt je toe, Marco, de eerste buit is binnen, gefeliciteerd. Nu junior nog. Maar dat komt vast goed.

111. 1-0
112. 2-0
113. 4
114. 3
115. 3
116. 2, 80 (1 t/m 3 en 79 t/m 81 zijn correct; heel vervelend als je minuut 78 had staan, dan viel de treffer 2 seconden te laat voor je 4 punten)

Het had hier eigenlijk 5-4 of iets dergelijks moeten worden , maar het werd uiteindelijk slechts een door velen voorspelde 2-0. Naast een lange rij deelnemers met 9 of 10 punten, noteren we hier een ex aequo met wederom 11 punten. Richard Driessen en Yoerin & Angelique behaalden dat mooie aantal en dan is de beslissing snel gevallen. Yoerin & Angelique pakten de prijs namelijk al bij Spanje-Italie en dus gaat deze € 50 naar het altijd gezellige Den Bosch. Gefeliciteerd, Richard, die is in elk geval vast binnen. Nu die andere prijs nog. Rest mij te zeggen dat beide deelnemers uiteraard ook weer prima zaken doen in het algemeen klassement.

Die goede zaken gelden helaas niet voor iedereen. Onderstaand beeld ontvang ik van een anonieme en gefrustreerde deelnemer, seconden voordat het getoonde formulier in vlammen en de bijbehorende rook opging.

Zo, dat was dan de 2e ronde in de poulefase. Morgen gaan we alweer verder met de 3e en laatste, beslissende speelronde en zijn er over een paar dagen 8 landen op weg naar huis. Verzin wel even vast wat om te doen overdag morgen (zondag) en maandag, we trappen beide dagen namelijk pas om 21 uur af. Leegte ligt op de loer. Vanaf dinsdag gelukkig wel weer vanaf 18 uur.
Ik neem aan dat iedereen de laptop of een ander 2e scherm gereed heeft staan. Vanaf morgen worden de beide duels in de poule namelijk tegelijk gespeeld. En je wilt natuurlijk niks op geen enkel veld missen. Geen doelpunten en geen totopunten.
Topdrukte voor Toto Arie dus ook de komende dagen, daarom nu de hoogste bedtijd.
Gute Nacht, Freunde, bis Morgen.