VRIJDAG 13 JUNI:
Dit hebben Xavi en Iniesta nog nooit meegemaakt: 85% balbezit en niet één doelpunt maken. Het betonvoetbal van Van Gaal rendeert. Ron Vlaar, Stefan de Vrij en Bruno Martins Indi regeren met ijzeren hand. Oranje kent zelfs een droomstart van haar WK-campagne: in de 79e minuut stuurt Wesley Sneijder met een ultieme pass Arjen Robben de diepte in. Robben maakt nu wèl de juiste keuze: hij omspeelt Casillas en schuift de bal rustig in het doel. De internationale sportpers roemt na afloop Van Gaal; er wordt een vergelijk getrokken met de vroegere catenaccio-koning, Helenio Herrera, legendarisch trainer van het Inter van de jaren zestig. Dezelfde avond nog zegt Stefan de Vrij Lazio af en tekent voor vier jaar bij Juventus. Ook Bruno Martins Indi maakt een avondtransfer. Hij zal Van Gaal de komende jaren vergezellen bij Manchester United.

WOENSDAG 18 JUNI:
Van Gaal verrast en stelt een compleet B-Team op. Er wordt vol op de aanval gespeeld en Oranje vernedert Australië met 6-0. Memphis Depay scoort 4x. De vertegenwoordigers van Barcelona en Real Madrid vechten ’s avonds letterlijk in het Oranje-hotel teneinde Depay als eerste te kunnen benaderen, maar Depay maakt later die avond doodleuk bekend zijn contract bij PSV met 4 jaar te gaan verlengen. Hij is er nog niet klaar voor om De Herdgang te verlaten: het broodje bal en de kippensoep zullen in Nou Camp en Bernabeu nooit kunnen tippen aan de bereidingswijze van de familie Van Kemenade.

MAANDAG 23 JUNI:
Nederland en Chili zijn beiden al geplaatst voor de tweede ronde (ook Chili heeft Spanje verslagen). Omdat Chili slechts met 2-0 van Australië won, ligt Oranje in pole-position voor de eerste plek in de groep. Belangrijk, want groepswinst betekent het ontlopen van Brazilië in de achtste finales. Van Gaal stelt nu weer zijn sterkste elf op. Het wordt een draak van een wedstrijd met nauwelijks kansen voor beide ploegen: 0-0. Oranje 1, Chili 2.

ZONDAG 29 JUNI:
Oranje stuit toch op Brazilië. Volkomen onverwacht heeft Brazilië in zijn laatste poulewedstrijd met 0-1 verloren van Kameroen (strafschop Eto’o), waardoor Kroatië poulewinnaar werd en Brazilië op plek 2 is geëindigd.
Het is heet in Fortaleza (letterlijk en figuurlijk); de Braziliaanse supporters doen er alles aan om Brazilië alsnog naar de wereldtitel te schreeuwen. Van Gaal speelt opnieuw catenaccio. Oranje blijft makkelijk overeind. Daley Blind leest nog steeds stripboeken en weet precies hoe hij Hulk moet uitschakelen. Ook Stefan de Vrij heeft zich goed voorbereid: zodra Fred in balbezit dreigt te komen, doet Stefan de stem van Wilma Flintstone na; van Fred vernemen we niet veel deze avond. Ook de kansen van Oranje zijn spaarzaam. Toch is Robben twee keer geniaal: zijn linker laat Julio Cesar beide keren kansloos, maar helaas belandt de bal ook 2x op de paal. Na 90 minuten is het nog steeds 0-0. In de verlenging wordt door beide ploegen weinig actie meer ondernomen. Brazilië gokt volledig op een succesvolle strafschoppenserie (en waarschijnlijk terecht). Dat Van Gaal dat ook doet, doet de wenkbrauwen in de Nederlandse huiskamers fronsen gezien ons trackrecord. In de 118e minuut lijkt het duel toch nog vroegtijdig te ontploffen: David Luiz hangt binnen de zestien overduidelijk aan het shirt van invaller Klaas-Jan Huntelaar. Penalty! Maar niet in de ogen van Walter Lopez Castellanos uit Guatemala en die gaat er over. Een schandaal!
Opnieuw krijgt Van Gaal gelijk: Oranje wint op overtuigende wijze de strafschoppenloterij. Nadat Robben, Huntelaar, Martins Indi en Kuijt (speciaal nog ingebracht in de 116e minuut) feilloos hun penalty hebben binnengeschoten, stopt Jasper Cillessen zijn tweede (na Willian nu die van Jo). Brazilië huilt: opnieuw geen wereldkampioen in eigen land. Het Uruguay van 2014 heet Nederland!

ZATERDAG 5 JULI:
Kwartfinale: Nederland-Japan. Wie heeft dit voorspeld?? Japan heeft van Italië gewonnen in de achtste finales en nog volkomen verdiend ook. En Japan zet de lijn door. Met weergaloos voetbal wordt Oranje alle kanten op gespeeld. Na 45 minuten is het 2-0 voor Japan door 2 fantastische goals van Honda. Het roer moet om en het roer gaat om: De Vrij en Martins Indi blijven in de rust achter in de kleedkamer en Depay en Huntelaar worden gebracht. Oranje gaat een soort 3-3-4 spelen met Cillessen; Janmaat, Vlaar, Blind; Clasie, Sneijder, De Jong; Robben, Huntelaar, Van Persie, Depay. Het lijkt niet goed uit te pakken. Japan snijdt nog makkelijker door de Nederlandse defensie als voor rust en raakt binnen een kwartier tweemaal de paal. Dan toch hoop in de 68e minuut: met een Arie Haan-achtige kanonskogel schiet Wesley Sneijder Oranje vanaf zo’n 30 meter naar 1-2. Vanaf dan kantelt de wedstrijd volledig. De druk die Oranje ontwikkelt, is immens en Japan komt er niet meer uit. In de 86e minuut is het Depay die naar binnen komt en vanaf rand zestien de bal in de lange hoek krult. Oef, in elk geval een verlenging afgedwongen. Maar die verlenging zal er nooit komen. Met een schitterende opening stuurt Jordy Clasie Robben naar de achterlijn. Robben heeft tijd genoeg om de bal voor zijn linkervoet te leggen en de situatie in het strafschopgebied te overzien. Met alle gevoel geeft hij een voorzetje op de tweede paal, waar Huntelaar alleen maar hoeft binnen te koppen. En dat doet hij!

WOENSDAG 9 JULI:
Nederland-Argentinië in Sao Paulo. In Marseille hadden we Dennis Bergkamp nog, nu alleen nog Jack van Gelder. De Argentijnen hebben overtuigd tot nu toe. De G4 bestaande uit Messi, Agüero, Higuain en Di Maria maken het waar en de derde wereldtitel uit de geschiedenis inclusief onsterfelijkheidsverklaring van Messi, lijkt aanstaande. Maar Van Gaal kiest opnieuw voor catenaccio. En net als tegen Spanje en Brazilië wordt het ook nu weer perfect uitgevoerd. Messi en zijn neefjes weten amper ook maar 1 kans te creëren. En wat de vorige tegenstanders van Argentinië niet konden aantonen, kunnen wij wel aantonen: het middenveld en de verdediging van de Argentijnen is pure middelmaat. Bij rust is het al 2-0 door goals van Robben en Depay (die de licht gekwetste Van Persie vervangt in de basisopstelling). Na rust wordt de voorsprong verder uitgebouwd door eerst Sneijder en daarna invaller Lens. Eindstand 4-0. Oranje kan zich opmaken voor zijn vierde WK-finale, zijn tweede tegen Duitsland.

ZONDAG 13 JULI:
Zonder spits en met een toch vrij beperkte achterhoede is Duitsland de beste ploeg van het toernooi. Kroos, Müller, Götze, Schürrle, Khedira, Schweinsteiger, Podolski, Özil: ze zijn fit, technisch begaafd, beschikken over een enorm loopvermogen. Kortom: voetballers anno 2014.
Van Gaal verrast enorm met zijn opstelling: hij speelt 4-3-3 en dus geen 5-3-2. Van Gaal verklaart zich nader voor de NOS-camera: Duitsland bezit zoveel voetbalkwaliteit dat hij bang is voor het Japan-scenario. Ook al stel je 8 verdedigers op, dan nog voetballen ze er doorheen. Dan maar ook op de eigen aanvallende kwaliteiten gokken. Een tegenslag in de warming-up: Stefan de Vrij verrekt een spier in zijn lies en kan niet spelen. Joël Veltman (tot nu toe alleen actief tegen Australië) zal zijn plaats moeten innemen. Daarmee staat er een verdedigingscentrum, zo groen als gras. Want ook Terence Kongolo speelt. Martins Indi is ’s ochtends nog getest, maar niet fit genoeg bevonden na tegen Argentinië te zijn uitgevallen met een toen op het oog lichte enkelblessure. Ron Vlaar (inderdaad als 1 van de weinigen bezig aan een wat matig toernooi na tegen Spanje nog uitstekend te zijn begonnen) wordt gepasseerd en begint op de bank. De volgende 11 gaan de grootste wedstrijd van hun leven spelen (want zo mag een WK-finale in het Maracana toch genoemd worden): Cillessen; Janmaat, Veltman, Kongolo, Blind; Clasie, Sneijder, De Jong; Robben, Van Persie, Depay. Het begin is bizar: zonder dat er een Duitser aan de bal is geweest, krijgt Nederland een strafschop. Dertig balcontacten leiden uiteindelijk tot het neerhalen van Depay in de zestien door de houten klaas Per Mertesacker. Robin van Persie (tot nu toe slechts 1x trefzeker, als invaller tegen Australië) schiet de strafschop feilloos binnen. We leiden! De rest van de eerste helft is voor Duitsland. Halverwege de eerste periode maakt Daryl Janmaat een onbeholpen overtreding op Lukas Podolski. Penalty voor Duitsland! Bastian Schweinsteiger maakt geen fout: 1-1. Op slag van rust is het vervolgens Thomas Müller die wegdraait uit de rug van Daley Blind en de 2-1 binnen schiet; Cillessen duikt niet eens.
Het begin van de tweede helft laat hetzelfde beeld zien: Duitsland is beter. Tot veel kansen leidt het niet; Veltman en Kongolo spelen prima achterin. Van Gaal moet iets doen en schroomt niet om grote namen te offeren: de onmachtige Van Persie wordt naar de kant gehaald ten faveure van Huntelaar en Leroy Fer komt in plaats van Nigel de Jong. Fer gaat samen met Sneijder achter de spits spelen, terwijl Clasie de enige controlerende middenvelder blijft. In de 84e minuut gebeurt het vervolgens: Clasie mag vrij opkomen en probeert het maar eens vanaf een meter of 25. Neuer is niet klemvast en Huntelaar blijkt ook nu een ijskonijn en tikt rustig de 2-2 binnen. In de verlenging ligt bij nagenoeg iedereen de tong op de schoenen. Er gebeurt weinig meer. Eén man is echter nog topfit. In de 116e minuut krijgt hij op rechts de bal rond de middenlijn. Iedereen weet wat zijn plan is, maar Podolski, Khedira en Höwedes kunnen hem niet stoppen. Als ook Mertesacker wordt uitgespeeld, weet Neuer dat hij kansloos is. Met de gouden linker drukt Robben af: 3-2. Het wereldgoud is voor Oranje!

MAANDAG 14 JULI:
Arjen Robben wordt uitgeroepen tot speler van het toernooi. Memphis Depay krijgt zijn Gouden Schoen uitgereikt als WK-topscorer met 6 goals.

WOENSDAG 16 JULI:
Niet alleen Amsterdam wordt aangedaan met de rondvaart, ook in plaatsen als Delft zinken nu woonboten.

Hè, wat kan dromen toch lekker zijn! Ik wil nooit meer wakker worden.