Poule B, de poule die het eerste grote affiche van dit toernooi levert. Vrijdagavond 15 juni om 20.00 uur is het op speeldag 2 al heerlijk genieten van Spanje-Portugal vanuit Sotsji.
Beide landen gaan natuurlijk door naar de tweede ronde. Toch? Ja, dat denk ik wel. Al durf ik een Marokkaanse stunt tegen Portugal toch niet helemaal uit te sluiten.

Marokko gaan we uiteraard met interesse volgen. Het hangt natuurlijk enigszins van je woonplaats af, maar houd er rekening mee dat zowel bij een nederlaag als bij een overwinning je ruiten kunnen sneuvelen en je auto in brand kan worden gestoken. Urenlang nachtelijk getoeter vindt in de regel slechts plaats bij een overwinning. Dus noteer de speeldata en be prepared.
Hakim Ziyech is de man om wie alles draait. Anderhalf jaar geleden nog volledig genegeerd tijdens het toernooi om de Afrika Cup, maar inmiddels de beste van allemaal. Ook leuk natuurlijk de aanwezigheid van Karim El Ahmadi, Nordin Ambarat en Mbark Boussoufa (voormalig toptalent uit de Ajax-school en o.a. oud-speler van Anderlecht). Wat Sofyan Amrabat in de selectie doet, is mij overigens een volstrekt raadsel. Had ik toch eerder (hoewel een iets andere positie) voor Zakaria Labyad gekozen.

Spanje gaat met 26 middenvelders spelen. Weg met al die spitsen, verdedigers en keepers. Helemaal niet nodig. De eeuwige rondo. OK, Diego Costa (of Rodrigo van Valencia) mag af en toe zijn voet tegen de bal zetten na 243 passes, Sergio Ramos wordt ingebracht om corners binnen te koppen en David de Gea moet af en toe een balletje keren van Ronaldo of Messi (later in het toernooi), maar voor de rest zal het wemelen van de kleine mannetjes die zonder enige zichtbare structuur overal en nergens lopen, de hele 90 minuten lang. Kan Spanje wereldkampioen worden? Ja, zeker. Wordt Spanje ook wereldkampioen? Nee, ik denk het niet. Maar dat is slechts een mening. Als alle duels vlekkeloos verlopen, tikt Spanje iedereen weg. Maar op een toernooi zo slopend als dit WK (check de reisafstanden) zal het in een serie van 7 wedstrijden ook wel eens niet lekker lopen. En dan zal blijken dat Spanje iets te fragiel is. Lelijk winnen is ook een kunst. En dat kunstje beheersen andere landen beter.

Portugal is een interessant vraagstuk. De Europees kampioen van 2016, maar niet op een manier die nou een structurele halve finale-plaats garandeert. Er is nogal wat gewijzigd t.o.v. 2 jaar geleden. Geen Eder meer, geen Renato Sanches, geen Andre Gomes, geen Nani. Een nieuwe lichting heeft aangeklopt en die lichting bevat zeer interessante spelers. Ik noem Bernardo Silva (technisch begaafde speler die volledig doorbrak bij AS Monaco, inmiddels spelend bij Manchester City), André Silva (jonge goalgetter die de overstap maakte van FC Porto naar AC Milan; eindelijk heeft Portugal weer eens een echte spits), Goncalo Guedes (razendsnelle buitenspeler die dit seizoen naam maakte bij Valencia). U gaat ze allemaal leren kennen. Maar natuurlijk ook de vraag: hoe gretig is CR7? En hoe fit is hij? De potentie van dit Portugal is voor velen een vraagteken. Ik denk dat Portugal heel ver kan komen.

En dan hebben we Iran nog. Het land van Reza en Alireza. Gezien de kans op spelfouten houd ik het bij de voornamen. Reza is tegenwoordig slechts invaller, Alireza speelt wel basis (hangend vanaf rechts). De grote man bij Iran is spits Sardar Azmoun, spelend bij het Russische Rubin Kazan. Iran is een verdedigend ingestelde ploeg, gokkend op een enkele flitsende counter. Drie potjes spelen en snel weer naar huis. Dan kan de focus weer verlegd worden naar het verrijken van uranium.

Mijn voorspelling:
1) Spanje
2) Portugal
3) Marokko
4) Iran