Joe Gaetjens, Pak Doo-Ik, Lakhdar Belloumi, Francois Omam-Biyik, Papa Bouba Diop …… De kenners koppen de volgende naam natuurlijk feilloos in. Want met zijn beslissende 1-2 tegen Argentinie voegt Salem Al-Dawsari zich in een illuster rijtje van (toen nog) anonieme doelpuntenmakers, die met hun winnende doelpunt voor een van de grootste sensaties in de WK geschiedenis zorgden en zo een begrip werden in eigen land en in het internationale voetbal. Voor degenen met een minder goed geheugen: 1950 USA-Engeland 1-0; 1966 Noord Korea-Italie 1-0; 1982 Algerije-West Duitsland 2-1; 1990 Kameroen-Argentinie 1-0; 2002 Senegal-Frankrijk 1-0.
En wat een doelpunt: die aanname, die draai tussen 2 tegenstanders weg, nog een laatste kap en dan die verwoestende uithaal in de bovenhoek, een standbeeld op het Al Safat plein in Riyadh is in de maak. De Messi van de woestijn deed zijn naam vanmiddag eer aan. Wie het Saudische commentaar bij het doelpunt heeft gehoord en de beelden heeft gezien vanuit Riyadh na het laatste fluitsignaal, snapt dat 22 november vanaf nu een nationale feestdag in de oliestaat is. En terecht. En letten we even op, Wim-Lex: Koning Salman geeft iedereen morgen een dag vrij om de overwinning extra lang te kunnen vieren. Nou ja, een kater zal er daar morgen niemand hebben.

En wat een lekker ploegje dat Saudi Arabië. Viel dat even mee. Natuurlijk had Argentinië bij rust al met een nulletje of 3, 4 voor moeten staan, maar ja, als je net zo vaak buitenspel loopt als 1e jaars D-pupillen voor het eerst op een groot veld, doe je toch iets verkeerd. Een kenner fluisterde mij al in dat Nederland in de kwartfinale de buitenspelval maar eens moet gaan hanteren. Maar ja, die kwartfinale zal waarschijnlijk helemaal niet tegen de Argentijnen zijn.
Want dit is nu ineens een poule des doods. De missie van Messi wordt een hels karwei. Daar gaan je toto voorspellingen. Zaterdagavond 20.00 uur Argentinie-Mexico. Dat wordt wat, hoor. Do or die voor de Albiceleste. ‘The death or gladiolus’ zou onze eigen Louis treffend zeggen. Allemaal voor de buis dus.

We hebben vanmiddag ook weer mogen genieten van Philip Kooke, die door de NOS achter de microfoon was gedirigeerd voor Denemarken-Tunesie. Jammer genoeg moet ik elke 2 jaar toch weer een aantal woorden vuil maken aan het optreden van deze specialist strafcorner van de NOS. Ik blijf het zeggen: Frank Snoeks of Jeroen Elshof stuur je toch ook niet naar Kampong-Bloemendaal? Laat deze man, die werkelijk helemaal niets toevoegt aan wat ik al op tv zie, toch gewoon lekker thuis. En dan meent ie zich ook nog te moeten uitsloven met het zogenaamd correct uitspreken van exotische namen. Dan noemt hij Ben Slimane van Tunesie doorlopend Ben Slimen. Nou, lieve kijkbuiskindertjes, ik heb dat eens even na zitten googelen, maar je spreekt het toch echt uit als Slimaan. Dus, Philip, hou het nou maar gewoon bij Singh, Khan of Gupta: tulband op, stick in de hand, wordt jij toch het gelukkigst van. En ik kan je verzekeren, Philip, wij allemaal ook.

‘Vamos a quinta’ is het motto van de Mexicanen. Op naar die vijfde wedstrijd. Dat snappen we. Als je 7x op rij strand in wedstrijd vier, dan wordt die vijfde wedstrijd, de kwartfinale, een obsessie. Met name de uitschakeling door Nederland in 2014 is nog steeds een nationaal trauma. Zeg tegen een willekeurige Mexicaan ‘no era penal’ en hij of zij zal onmiddellijk weten waar je het over hebt en in tranen uitbarsten. Of je op je postzegel slaan als ie merkt dat je uit Olanda komt.
Tijdens 2 toernooien lukte het wel, in 1970 en in 1986. En laat dat nou net die twee keer zijn dat de Mexicanen het toernooi zelf organiseerden. Een geruststellende gedachte. Lukt het dit jaar voor de 8e keer weer niet, dan lukt het in elk geval in 2026. In eigen huis. En gezien het vertoonde spel in de 0-0 tegen Polen vrees ik toch dat het vizier inderdaad op 2026 moet. Hadden ze nog mazzel dat WK-stress zelfs de allergrootsten kan treffen. Lewandowski scoort zelfs in zijn slaap, maar niet klaarwakker op een WK. Over obsessies en frustratie gesproken.

Verder zal de bloedeloze 0-0 bij Mexico-Polen niet lang op het netvlies blijven staan. En toch gaat deze wedstrijd de geschiedenisboeken in. En terecht. Langs de lijn stond als 4e ‘man’ namelijk Stephanie Frappart, de allereerste vrouw in een officiële rol op of langs het veld bij een WK wedstrijd bij de mannen. En nu nog een wedstrijd fluiten, Stephanie, dan is het verhaal af. Het werd tijd.

Frankrijk deed vanavond wat het moest doen, ondanks een dramatisch begin. Een 0-1 achterstand en de 5e (!!!) basisspeler die geblesseerd af moet haken. Want dat Lucas Hernandez nog fit terug gaat keren dit toernooi, lijkt me onwaarschijnlijk. Dat zag er toch uit als een kruisbandje, zeg maar. Met een minder brede selectie hadden de Haantjes beter thuis kunnen blijven, maar ja, die kunnen gewoon 4 elftallen naar een WK sturen.

Dan de cijfertjes van de dag:

17. 1-0
18. 1-2

19. 0-0
20. 0-0

21. 0-0
22. 0-0

23. 2-1
24. 4-1
25. 0
26. 1
27. 7
28. 6

De wedstrijdprijs bij Frankrijk-Australie wordt betwist door 2 deelnemers met 10 punten, allebei uit de prachtige Drechtstad, namelijk Joost Koppelaar en Rene Naaktgeboren. Daar waar Rene gisteren zijn woonkamer al heeft verbouwd en inmiddels nog op zoek is naar Davy Klaassen, zal hij ook vandaag ergens zijn frustratie op moeten botvieren. Joost Koppelaar voorspelde met 4-1 namelijk de eindstrand correct, dus verdwijnt de 50 euro in zijn zak. Sorry, broer, het is jouw toernooi nog niet, maar het moge duidelijk zijn dat de zaken in het algemeen klassement wel voortvarend gaan op deze manier. Een schrale troost, ik weet het, maar klamp je daar dan maar aan vast.
En Joost, gefeliciteerd, jongen, jouw toernooi is geslaagd. En dat al op dag 3.

Morgen weer een heerlijke voetbalmarathon met 4 zeer interessante affiches. Zo komen Spanje, Duitsland, Belgie, Kroatie en Marokko in actie en zijn er morgen 2 wedstrijdprijzen te winnen. Daarnaast sluiten we morgenavond de 1e periode af, dus ook daar hebben we aan het eind van de avond een winnaar. Maar liefst 150 euro te verdienen dus morgen. Niet van wakker liggen, het blijft een spelletje…
Welterusten en tot morgen.