We zijn vanavond getuige geweest van een stukje briljante coaching. Daar waar Gareth Southgate de afgelopen weken steeds vaker te horen kreeg dat het wellicht verstandig was om een ander paspoort aan te gaan vragen, bleef deze keurige gentleman stoïcijns zijn eigen gang gaan. Hij hield vast aan zijn vaste opstelling, wisselde slechts op 1 positie af en toe van speler en zag zijn Three Lions letterlijk op hun gemak de volgende ronde halen. Wat nou onder druk tegen Servie? Wat nou een moeizaam gelijkspel tegen de Denen? Wat nou een bloedeloos saaie 0-0 tegen Slovenie? Groepswinnaar, geheel volgens plan.
En dan wacht een achtste finale tegen Slowakije. Daar zullen wij als uitvinders van het edele voetbalspel geen problemen mee hebben, weet Gareth. Gewoon doorgaan op de succesvolle wijze uit de poulefase, dan komt alles goed. En anders is er altijd een plan B, weet alleen Gareth.
En toen werd het 0-1 voor Slowakije. En bleef het 0-1 voor Slowakije. En was Engeland bezig om invulling te geven aan hun eigen slogan ‘football is coming home’, maar dan niet het voetbal, maar hun eigen armzalige ploeg. Maar dat was buiten Gareth gerekend. Gareth had namelijk een plan. Wat nou wisselen? Gewoon de ploeg laten staan, lekker laten aanmodderen, de tegenstander in de waan laten dat je het niet meer weet en dat hun buit zo goed als binnen is. En dan haal je, o zo geniaal, in minuut 94 plan B uit de kast. Juist op het moment dat de tegenstander de champagne al kan proeven, de scheidsrechter zijn horloge al begint te raadplegen, gooi jij er nog een spits bij, kijken de tegenstanders elkaar in totale verwarring aan, ontstaat er onmiddellijk volop ruimte en zorgt jouw briljante plan B dus gewoon voor die gelijkmaker. Dat jouw ingevallen spits vervolgens in de 1e minuut van de verlenging de assist verzorgt op de winnende 2-1 is dan de definitieve bevestiging van jouw genialiteit.
Een kwestie van tijd voordat we Gareth met Sir Gareth dienen aan te spreken.

Maar helaas, Gareth, niets is minder waar. U gelooft het niet, maar we keken vanavond naar een ploeg, waarvan de nominale waarde van de selectie toch al snel de 2 miljard overtreft. Een ploeg die voetbalde alsof de spelers elkaar vanochtend voor het eerst hadden ontmoet en waar bij de meeste spelers de dozen nog om de schoenen zaten. Waarvan de coach geen flauw idee heeft wie hij in de kleedkamer heeft zitten en die als een pupillencoach voorafgaand een rondje moet maken om de spelers te vragen waar ze stuk voor stuk het liefst spelen. Tja, allemaal in de spits natuurlijk.
Dat dit Engeland bij de laatste 8 staat is een schande voor het voetbal. Al was de formidabele omhaal van Jude Bellingham een schitterende vlag op deze lekke en zinkende modderschuit. Ik zeg u: we kijken volgende week naar een halve finale met daarin de Zwitsers. Die gaan geschiedenis schrijven.

We belandden vanavond ook zomaar in een tijdmachine. Heel bijzonder.
minuut 25. 0-1
minuut 95. 1-1
minuut 91. 2-1
Raar, maar wel degelijk heel erg waar.

Kent u het verschil tussen Alvaro Morata en Denzel Dumfries? Heel simpel, Alvaro mag hinderlijk buitenspel staan, Denzel niet.
Samen met de zeer gerespecteerde voorzitter van de NVA (de Nederlandse Vereniging van Analisten) Jan Mulder heb ik mij vanavond maar weer eens mateloos geërgerd aan het willekeurige arbitrale beslissen tijdens dit toernooi. Het leven is er met de VAR niet gezonder op geworden helaas. NOS, mag Jan Mulder nog eens een paar keer terugkomen?

De Georgiërs zijn naar huis, maar de artiest Khvicha Kvaratskhelia blijft in onze voetbalharten opgesloten. Deze rasdribbelaar van pas 23 jaar gaat ons hopelijk nog vele jaren in euforie brengen. Ik zag voetbalromanticus en oud-rasdribbelaar Mulder liefdevol genieten van al het moois wat deze artiest met zijn half afgezakte kousen uit zijn schoenen toverde. Ik sluit me daar van ganser harte bij aan. U ook, denk ik zomaar.
En over rasdribbelaars gesproken, daar hebben ze er bij Spanje ook nog een paar van ronddribbelen daar aan de zijkanten. De toekomst van het voetbal ziet er rooskleurig uit. Dit zijn de lichtpuntjes die we nodig hebben tussen alle regeltjes, verVARring, ambtenarij en ereterras-bobo’s door. Er is hoop.

En ook in de toto is er altijd hoop. De resultaten van vandaag:

179. Engeland-Slowakije
180. 0-1
181. 1-1
182. geel
183. 1
184. 8
185. 25, 91, 95 (24 t/m 26, 90 t/m 92, 94 t/m 96 is goed)

Waar gisteren al de beide wedstrijdprijzen laag in het klassement vielen, is dat vandaag helemaal het geval. Als je ambities hebt voor de poedelprijs, moet je natuurlijk niet ineens heel veel punten gaan pakken. Met 10 punten gaat de € 50 van Engeland-Slowakije namelijk gewoon naar de rode lantaarndrager, Annelies van Turenhout. Al bof je natuurlijk wel dat Marco Valkhof, ook met 10 punten, al een wedstrijdprijs op zak heeft. Gefeliciteerd, Annelies, je voetbalkennis komt gewoon toch weer bovendrijven.

186. Spanje-Georgie
187. 1-1
188. 4-1
189. ja
190. Frankrijk
191. 3, 8, 10, 16, 17
192. 143 (133 t/m 153 is correct)

Met deze antwoorden zijn we op een haar na getuige van een uniek feit. Bij het WK in 2022 gebeurde het voor het eerst in de geschiedenis van Toto Arie dat één deelnemer beide wedstrijdprijzen op een dag pakte. Maar het zou natuurlijk wel heel bizar zijn als de rode lantaarndrager dat zou flikken. Zoals gezegd, bijna. Met 10 punten strijden namelijk wederom Annelies van Turenhout en Max Vendrig om de buit. Ook Max heeft al een wedstrijdprijs op zak, maar voorspelde vanavond de 4-1 eindstand correct. En op basis van de regeltjes van dit spel gaat daarom de € 50 bij Spanje-Georgie naar Max Vendrig. Gefeliciteerd, Max, pure winst.

Bedtijd, morgen vroeg dag. En morgenavond Frankrijk-Belgie natuurlijk. Vuurwerk.
Bis morgen.